[isim]

• Düşmanca davranış ve sözlerle ortaya çıkan çekişme veya dövüş, münazaa

  O zamanlar kavga etmeyi bilmek bizim için çok önemliydi çünkü kavga yaşam biçimimizdi. - Ahmet Ümit

[mecaz]

• Herhangi bir amaca erişmek, bir şeyi elde etmek veya bir şeye karşı koyabilmek için harcanan çaba, verilen mücadele

  Ekmek kavgası.

[eskimiş]

• Savaş

Ata Sözleri ve Deyimler

• kavga bizim yorganın başına imiş
• kavga çıkarmak
• kavga çıkmak
• kavgada kılıç ödünç verilmez
• kavgada yumruk sayılmaz
• kavga etmek
• kavga kopmak (veya patlamak)
• kavgaya girişmek (veya tutuşmak)

[sıfat]

• Kavgayla yapılan veya içine kavga karışan

  Kavgalı bir toplantı.

• Birisiyle kavga ederek darılmış olan

[isim]

• Kavga etmeyi seven, kavga çıkaran kimse

  İyi adam olmakla beraber aksi ve kavgacıdır. - Reşat Nuri Güntekin

[mecaz]

• Bir amaç uğruna çaba harcayan, mücadele veren kimse

[sıfat]

• Kavgası olmayan

  Kavgasız bir toplantı.

[zarf]

• Çatışma, kavga olmadan

  Kavgasız yaşıyorlar.

[isim]

• Kavgalaşmak işi

[nesnesiz]

[-le]

• İki veya daha çok kimse birbiriyle kavga etmek

  Ali kaptı önce elimden. Kavgalaştık. Sonra ben alıp kaçtım. - Haldun Taner

[isim]

• Kavgacı olma durumu

[isim]

• Kavgasız olma durumu