[isim]

[hayvan bilimi]

• Uzun bacaklılardan, bataklık bölgelerde yaşayan, kışı sıcak ülkelerde geçiren, başı sorguçlu turna

[isim]

[müzik]

• Bir şarkıda her kıtadan sonra tekrarlanan ve bestesi değişmeyen parça, kavuştak

  Şirket vapurları, bir şarkının nakaratı gibi ikide bir geçerlerdi. - Abdülhak Şinasi Hisar

[mecaz]

• Çok sık tekrarlanan, bundan dolayı bıkkınlık vererek önemini yitiren söz

  Bir yandan da Necla 'Ay yoruldu, ay hastalanacak, ay ölecek' diye eski nakaratına devam ediyor. - Haldun Taner

[edebiyat]

• Bir şiirin içinde iki veya daha çok kez tekrarlanan bölüm

[sıfat]

• Kesin karar vermiş olan

  Hatta bu kararlı ve aceleci hâliyle katil suratlı kahveciyi ürkütmeyi başardığı bile söylenebilirdi. - İhsan Oktay Anar

• Kararında direnen, kararını değiştirmeyen

  Eskiden çok kararlıyken şimdi gevşemiş gibi idi. - Memduh Şevket Esendal

• Dengeli

[isim]

• Kararmak işi

  Hava kararmaya yüz tutunca, içine bir daralma geliyor çocuğun. - Ayşe Kulin

[sinema]

[televizyon]

• Görüntülerin gittikçe kararıp görünmez duruma geçmesine dayanan bir noktalama türü

[isim]

• Karaltı

  Ayın aksi içinden bir karartı geçiyordu. - Ömer Seyfettin

• Kararmış yer, siyahlık

[sıfat]

• Karayla, toprakla ilgili, berri

[isim]

• Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

Ata Sözleri ve Deyimler

• Karaman'ın koyunu sonra çıkar oyunu

[isim]

[hayvan bilimi]

• Orta Anadolu'da yetiştirilen, kuyruğu iri ve yağlı bir tür koyun

[isim]

• Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı

  O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez. - Refik Halit Karay

[tarih]

• Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye

Ata Sözleri ve Deyimler

• karakola düşmek
• karakol gezmek
• karakol kurmak

[isim]

[hayvan bilimi]

• Asıl yurdu Buhara'da Karakul bölgesi olan ve yurdumuzda da yetiştirilen, tüyleri uzun ve kıvırcık bir cins koyun, karagül

[isim]

• Kara olma durumu

• Karaya çalan leke

[isim]

• Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

  Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz

• Hafif karanlık

• Leke

[-i]

[halk ağzında]

• Hor görmek

  Merhametin çoktur beni karama / Beni görüp mah yüzünü bürüme - Karacaoğlan

• Karalamak, kara çalmak, lekelemek

• Kötülemek, yermek

[isim]

• Tekirdağ iline bağlı ilçelerden biri

[sıfat]

[eskimiş]

• Kararsız

[zarf]

• Göre

  Sen onlara bakarak daha anlayışlısın.