[isim]

• Kapanmak işi

[nesnesiz]

• Kapalı duruma gelmek

  Son basamağı aştığım zaman, babanın kapısı hızla yüzüme kapandı. - Yusuf Ziya Ortaç

[-e]

• Dışarı ile ilişiğini kesmek

  Rahatça çalışmak istediğim zamanlar buraya kapanırım ve kimse girmesin diye bazen içeriden de kapıyı kilitlerim. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Çalışamaz, etkinliğini sürdüremez duruma getirilmek

  Manzumem çıkmadı ve Rübap kapandı. - Yusuf Ziya Ortaç

• Son verilmek, kesilmek

  Arif sustu. Hacı Bey de üstelemedi. Söz de burada kapanmış oldu. - Memduh Şevket Esendal

[-e]

• Yüzü, gövdesi bir yere gelecek biçimde eğilmek

  Haykırmak istedim, çıkmadı feryadım / Kapanıp toprağa, ağladım ağladım - Enis Behiç Koryürek

• Tatile girmek

  Okullar kapandı.

• Yara iyileşmek

• Göz kör olmak

  Kazadan sonra bir gözü kapandı.

• Hava bulutlanmak