[isim]

• İnanç, düşünce, kanaat

  Ahlakın da iyiliğe değil, güce dayandığı kanısındadır. - Salâh Birsel

Ata Sözleri ve Deyimler

• kanısında olmak
• kanıya varmak

[sıfat]

[halk ağzında]

• Kanaatkâr

• Tokgözlü

[isim]

• Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanaat verici belge, delil, iz, argüman

  Kanıtı gazetenin ikinci sayfasındaki damızlık haberiydi. - Çetin Altan

[hukuk]

• Anlaşmazlık konusu olan şeyde, yargıcın kanılarını oluşturan şey, delil

[mantık]

• Sonurguya ulaşan bir uslamlamanın dayandığı gerçek, delil

[isim]

• Kanıkma işi

[isim]

• Kanırmak işi

[sıfat]

• Kanıtla gösterilmiş, müdellel

[sıfat]

• Tıkanmış olan

  Her adımın bir merdiven basamağındaki boğuk ve tıkanık gürültüsü kulağında sonu gelmeyen bir akisle uzuyordu. - Peyami Safa

[isim]

• Kanma işi

• Kanı, kanaat

• Aldanış, kanma

[isim]

• Kanaatkârlık

[-e]

[halk ağzında]

• Kanmak, gönlü kanmak

[-i]

• Bir şeyi eğip zorlayarak yerinden çıkarmak veya çıkarmaya çalışmak

  Ağacın dalını kanırmak.

  Çiviyi kanırmak.

[isim]

• Kanırtmak işi

[-i]

• Büküp zorlayarak yerinden oynatmak

  Kazığı kanırtmak.

[isim]

• Kanıtlamak işi, ispatlama

  Dil saygısızlığını düzgün bir dille kanıtlamaya çalışanlara da rastlayabiliriz, ona ne kuşku. - Nermi Uygur

[isim]

• Kanıklanmak işi