[sıfat]

• Azla yetinen, elindeki ile yetinen, kanık, kanaatli, yetingen

  Ama üçüncü bekçi, onlara nazaran daha genç ve daha az kanaatkâr olan, yapılan haksızlığı sineye çekemedi. - Elif Şafak

[nesnesiz]

• Kan bulaşmak

  Sargı kanlandı.

• Kanı çoğalmak

• Bir organda kan birikmek

  Kanlanan gözlerinden sıcak yaşlar akıyor, heyecan ve yorgunluğundan nefesi tıkanıyordu. - Ömer Seyfettin

[sıfat]

• Kantar ölçüsünde olan

  İki kantarlık odun.

[isim]

• Hırvatistan, Sırbistan, Karadağ, Kosova, Slovenya, Arnavutluk, Makedonya, Bosna-Hersek, Bulgaristan, Romanya, Yunanistan ve Trakya'yı içine alan bölge

  Balkanlar, beşe belki altıya, kaç halk sahip çıkarsa o kadara bölünecek. - Necati Cumalı

[-i]

• Büküp zorlayarak yerinden oynatmak

  Kazığı kanırtmak.

[isim]

• Kanıtlamak işi, ispatlama

  Dil saygısızlığını düzgün bir dille kanıtlamaya çalışanlara da rastlayabiliriz, ona ne kuşku. - Nermi Uygur

[isim]

[eskimiş]

• Çarşıya, pazara getirilen şeylerden alınan tartı vergisi

[isim]

[bitki bilimi]

• Kızılkantarongillerden, hekimlikte iştah açıcı olarak kullanılan bir tür bitki (Gentiana)

[isim]

[eskimiş]

• Yasa kitabı

  Alaydan yetişen mutlaka talimnameyi, dâhiliye kanunnamesini vesaireyi bilir. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Kandillerin konulduğu yer

[sıfat]

• Kandil günü ile ilgili

[sıfat]

• Lokantası olan

  Yemekten sonra lokantalı vagondan birer de kahve getirttiler. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

[hayvan bilimi]

• Çinekoptan biraz büyük lüfer

[sıfat]

• Sıradağlarla kaplı olan (yer)

[isim]

• Çocukluk çağından çıkmış genç erkek

  Delikanlı çağımızdaki cevher / Yalvarmak, yakarmak nafile bugün / Gözünün yaşına bakmadan gider - Cahit Sıtkı Tarancı

[sıfat]

[mecaz]

• Sözünün eri, dürüst, namuslu (kimse)

[ünlem]

• Gençlere bir seslenme sözü

  Delikanlı! Buraya gel.

[-i]

[-den]

• Sevgide veya kendisiyle ilişkili şeylerde bir başkasının ortaklığına, üstün durumda görünmesine dayanamamak

  Mühür gözlüm seni elden / Sakınırım, kıskanırım - Âşık Ali İzzet

[-i]

• Herhangi bir bakımdan kendinden üstün gördüğü birinin bu üstünlüğünden acı duymak, günülemek, hasetlenmek, haset etmek

• Esirgemek, çok görmek

  Benden bir dilim ekmeği kıskanırdı.

[-i]

• Bir şeye, en küçük saygısızlık gösterilmesine bile dayanamamak

  Her Türk, yurdunu kıskanır.

[mecaz]

• Yerinde olmayı istemek, imrenmek