İçinde Kale Bulunan Kelimeler
İçinde KALE olan 54 kelime bulunuyor. İçerisinde KALE geçen kelimeler ve kelime anlamları.
Ayrıca, "Kale kelimesinin anlamı nedir? Kale ile başlayan kelimeler. Kale ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.
15 Harfli Kelimeler
BUKALEMUNGİLLER24,
14 Harfli Kelimeler
BUKALEMUNLAŞMA23, KALENDERLEŞMEK20, ÇANAKKALELİLİK17, KIRIKKALELİLİK16
13 Harfli Kelimeler
KALENDERLEŞME19, KALECİKKARASI18
12 Harfli Kelimeler
BUKALEMUNLUK18
11 Harfli Kelimeler
CEFFELKALEM27, KALEYDOSKOP22, VEKALETNAME18, BACAKKALEMİ17, KALENDERİYE15, ÇANAKKALELİ14, KIRIKKALELİ13, KALENDERLİK13, KALEBENTLİK13, KALEMKARLIK13
10 Harfli Kelimeler
BAŞVEKALET21, KALEMTIRAŞ15, KALENDERCE15, TOPRAKKALE15
9 Harfli Kelimeler
BOĞAZKALE22, KALENSÖVE22, BAŞMAKALE15, VEKALETEN15, BUKALEMUN14, ÇALAKALEM13, ÇANAKKALE12, KALECİLİK12, KIRIKKALE11, KALENDERİ11
8 Harfli Kelimeler
7 Harfli Kelimeler
VEKALET13, BAŞKALE12, KALECİK10, KALEMİS9, KALESKA8, MİNKALE8
6 Harfli Kelimeler
KALEVİ12, AŞKALE9, KALECİ9, MAKALE7
5 Harfli Kelimeler
KALEM6
4 Harfli Kelimeler
KALE4
KALE (Kelime Kökeni: Arapça ḳalʿa)
-
Düşmanın gelmesi beklenilen yollar üzerinde, askerî önem taşıyan şehirlerde, geçit ve dar boğazlarda güvenliği sağlamak için yapılan kalın duvarlı, burçlu, mazgallı yapı, kermen
Onu kalenin yanındaki küçük mezarlığa, bir zeytin ağacının yanına gömdüler. - Halikarnas Balıkçısı
- Satranç tahtasının dört köşesine dikilen, tahtanın bir tarafından diğer tarafına kadar düz olarak boş hanelerde gidebilen kale biçiminde taş
- Genellikle bir düşüncenin savunulduğu, sürdürüldüğü yer
- Takımla oynanan bazı top oyunlarında topun sokulmasına çalışılan yer
Ata Sözleri ve Deyimler
- kale gibi
- kaleyi içinden fethetmek
Birleşik Kelimeler: kale bedeni, kalebent, kale çizgisi, kale vuruşu, uçankale
- Denizli iline bağlı ilçelerden biri
- Malatya iline bağlı ilçelerden biri
KALEM (Kelime Kökeni: Arapça ḳalem)
-
Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç
Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. - Falih Rıfkı Atay
-
Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer
Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus
-
Yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç
Taşçı kalemi.
Oymacı kalemi.
-
Çeşit, tür
Üç kalem erzak.
Beş kalem ilaç.
-
Bazı deyimlerde yazı
Kaleme almak.
-
Yazar
Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.
Ata Sözleri ve Deyimler
- kalem açmak
- kalem çekmek
- kaleme (veya kaleme kâğıda) sarılmak
- kaleme almak
- kaleme gelmek
- kaleminden çıkmak
- kaleminden kan damlamak
- kalemine dolamak
- kalemi olmak
- kalemiyle yaşamak (veya geçinmek)
- kalem kırmak
- kalem oynatmak
Birleşik Kelimeler: kalem açacağı, kalem aşısı, kalem beyi, kalem efendisi, kalem erbabı, kalem işi, kalem kalem, kalem kaşlı, kalem kavgası, kalem kömürü, kalem kulaklı, kalem kutusu, kalem parmaklı, kalem pil, kalem sahibi, kalem savaşçısı, kalem şuarası, kalemtıraş, bir kalem, ceffelkalem, çalakalem, dolma kalem, kamış kalem, kara kalem, kömür kalem, kurşun kalem, pastel kalem, özel kalem, sabit kalem, tükenmez kalem, bacakkalemi, boya kalemi, çamur kalemi, çelik kalemi, divan kalemi, dudak kalemi, faz kalemi, harcama kalemi, heykelci kalemi, kalafat kalemi, kontrol kalemi, kopya kalemi
MAKALE (Kelime Kökeni: Arapça maḳāle)
- Bilim, fen konularıyla siyasal, ekonomik ve toplumsal konuları açıklayıcı veya yorumlayıcı niteliği olan gazete veya dergi yazısı
Birleşik Kelimeler: başmakale
KALESKA (Kelime Kökeni: Rusça)
- Dört tekerlekli, hafif, bir tür gezinti arabası
MİNKALE (Kelime Kökeni: Arapça minḳale)
- İletki
KALEMKÂR (Kelime Kökeni: Arapça ḳalem + Farsça -kār)
- Tavan ve duvarlara kabartma gibi görünen resimler yapan sanatçı
KALEMLİK
-
Kalem kutusu
Önümde kalemimi oturttuğum mermer kalemlik var. - Burhan Felek
KALEMİS (Kelime Kökeni: Rumca)
- Bir tür misk faresi (Civet tictis)
AŞKALE
- Erzurum iline bağlı ilçelerden biri
KALECİ
-
Bazı top oyunlarda kalenin önünde durarak topun kaleye girmesini önlemekle görevli oyuncu, file bekçisi
Sonra topu en yükseğe kaleciler vurur, çıkarırlar. - Haldun Taner
KALEBENT (Kelime Kökeni: Arapça ḳalʿa + Farsça bend)
- Kale dışına çıkmamaya hüküm giyen suçlu
Ata Sözleri ve Deyimler
- kalebent etmek
KALENDER (Kelime Kökeni: Farsça ḳalender)
- Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan, alçak gönüllü kimse, ehlidil, rint
- Özensiz giyinmiş, kılıksız kimse
- Yalnız birisi hareketli üst üste konulmuş belirli sayıda silindirden meydana gelen ve düzgün yüzeyli kâğıt üretmek için kullanılan bir makine
-
Özensiz, kılıksız bir biçimde
İnsan kalender gezmekten rahat edebilir. - Haldun Taner
Birleşik Kelimeler: kalender meşrep
KALECİK
- Ankara iline bağlı ilçelerden biri
Birleşik Kelimeler: kalecikkarası
KIRIKKALE
- Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri
KALENDERÎ (Kelime Kökeni: Farsça ḳalender + Arapça -ī)
- Bir halk şiiri türü
- Bu şiirin, halk şairleri tarafından yapılmış bestesi