[isim]

• Kendine özgü namus kurallarını esas alıp toplum kurallarının dışına çıkarak zorbalık yapan kimse

  Ramazan, sertliği, zulmü ile ün salmış bir kabadayı idi. - Halide Edip Adıvar

[sıfat]

[mecaz]

• Yürekli

  Doğrusu kabadayı çocuktur.

[halk ağzında]

• Bir şeyin en iyisi, başta geleni

  Bunun en kabadayısı yüz bin lira.

[isim]

• Kabadayı olma durumu

• Kabadayıca davranış

  Zaten yerinden kımıldanacak hâli kalmamıştı, turşuya dönmüştü ve lakin kabadayılığı da elden bırakmıyordu. - Nazım Hikmet

Ata Sözleri ve Deyimler

• kabadayılık etmek
• kabadayılık taslamak

[sıfat]

• Kabadayı gibi olan

[zarf]

• (kabadayı'ca) Kabadayıya yakışır bir biçimde

[isim]

• Kabadayılanmak işi

[nesnesiz]

• Kabadayılık etmek, kabadayı gibi davranmak

[isim]

• Kabadayılaşmak işi

[nesnesiz]

• Kabadayı gibi davranmak, kabadayılık etmek