İçinde Ka Bulunan 6 Harfli Kelimeler

İçerisinde KA olan 6 harfli 396 kelime bulunuyor. İçinde KA olan 6 karakterli kelime listesi ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Ka ile başlayan 6 harfli kelimeler. ka ile biten 6 harfli kelimeler. İçinde olan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

KAÇGÖÇ₂₂, BLOKAJ₁₈, BUKAĞI₁₇, KADRAJ₁₇, KAŞAĞI₁₇, KAZAĞI₁₇, KAZGIÇ₁₇, AKAĞAÇ₁₆, KAĞŞAK₁₆, KAVLIÇ₁₆, MARKAJ₁₆, FRİŞKA₁₅, KAPICI₁₅, KAPSIZ₁₅, KAFACA₁₅, KAMPÇI₁₅, KAVRAÇ₁₅, KAZEVİ₁₅, KAVŞAK₁₅, SAKAĞI₁₅, ŞEFKAT₁₅, VERKAÇ₁₅, FİYAKA₁₄, HODKAM₁₄, KAPÇIK₁₄, KARAĞI₁₄, KARPUZ₁₄, KARGIŞ₁₄, KAFİYE₁₄, KAHHAR₁₄, KADİFE₁₄, KAMPÜS₁₄, KAZICI₁₄, RÜFEKA₁₄, SKAVUT₁₄, VİKAYE₁₄, AVUKAT₁₃, FİSKAL₁₃, FUKARA₁₃, KONKAV₁₃, KAPIDA₁₃, KAPKAÇ₁₃, KAPSÜL₁₃, KAPÇAK₁₃, KAFALI₁₃, KALPÇİ₁₃, KAVLIK₁₃, KASVET₁₃, KAVRAM₁₃, KAZMAÇ₁₃, KAVRUK₁₃, KAYGIN₁₃, LOKAVT₁₃, PLAÇKA₁₃, SAFKAN₁₃, ŞAKACI₁₃, ŞAHİKA₁₃, VESİKA₁₃, VOLKAN₁₃, CAKACI₁₃, AFRİKA₁₂, AFAKAN₁₂, BORÇKA₁₂, BRIÇKA₁₂, BAZUKA₁₂, EZKAZA₁₂, FİLİKA₁₂, FİRKAT₁₂, FARİKA₁₂, FALAKA₁₂, HİKAYE₁₂, HÜNKAR₁₂, İTİKAF₁₂, KAPILI₁₂, KAPSAM₁₂, KARAFA₁₂, KAFEİN₁₂, KAFİLE₁₂, KAFTAN₁₂, KALEVİ₁₂, KATGÜT₁₂, KAVAİT₁₂, KAVALA₁₂, KAVARA₁₂, KAVATA₁₂, KAVELA₁₂, KAVLAK₁₂, KASSIZ₁₂, KAZANÇ₁₂, KAVRAK₁₂, KAYGAN₁₂, KAYYUM₁₂, KAYPAK₁₂, MIZIKA₁₂, NAKAVT₁₂, NAFAKA₁₂, REFİKA₁₂, VARAKA₁₂, BİRKAÇ₁₁, BAŞKAN₁₁, ÇAMUKA₁₁, ISKAÇA₁₁, KABACA₁₁, KISKAÇ₁₁, KAPLAM₁₁, KAPLIK₁₁, KAPMAK₁₁, KAPORA₁₁, KAPRİS₁₁, KANSIZ₁₁, KAPALI₁₁, KAPAMA₁₁, KARSIZ₁₁, KARDEŞ₁₁, KARGIN₁₁, KANDAŞ₁₁, KAMACI₁₁, KALICI₁₁, KASACI₁₁, KAUÇUK₁₁, KASINÇ₁₁, KAŞIMA₁₁, KAZİYE₁₁, KAZIMA₁₁, KAYZER₁₁, KAYISI₁₁, KAYNAÇ₁₁, KAYŞAT₁₁, MATKAP₁₁, MAŞUKA₁₁, POTKAL₁₁, PASKAL₁₁, PERUKA₁₁, ŞÜREKA₁₁, TEKAPU₁₁, YAKAZA₁₁, ALPAKA₁₀, BAKAYA₁₀, BAYKAN₁₀, DÜKKAN₁₀, HİLKAT₁₀, HAKKAK₁₀, HARİKA₁₀, KOÇKAR₁₀, KAHİRE₁₀, KAPLAN₁₀, KAPTAN₁₀, KAPELA₁₀, KAPARİ₁₀, KANTÇI₁₀, KARACI₁₀, KARMAÇ₁₀, KARPİT₁₀, KARŞIT₁₀, KARŞIN₁₀, KANGAL₁₀, KARBÜR₁₀, KARGİR₁₀, KARİHA₁₀, KANEPE₁₀, KAKINÇ₁₀, KAÇKIN₁₀, KAÇMAK₁₀, KAÇLIK₁₀, KARTUŞ₁₀, KALÇIN₁₀, KAMBUR₁₀, KAMKAZ₁₀, KANCIK₁₀, KANCIL₁₀, KANCUR₁₀, KAMYON₁₀, KALKIŞ₁₀, KALPAK₁₀, KALPLİ₁₀, KAŞMİR₁₀, KAŞKOL₁₀, KAŞMER₁₀, KAZALI₁₀, KAZMAK₁₀, KAYKAY₁₀, LAKACI₁₀, LAHİKA₁₀, MİKADO₁₀, MÜSKAT₁₀, PATİKA₁₀, PEKALA₁₀, SARKAÇ₁₀, SABIKA₁₀, SAZKAR₁₀, TIRKAZ₁₀, TAKACI₁₀, YIKAMA₁₀, YUKARI₁₀, ZEKALI₁₀, CAKALI₁₀, AŞİKAR₉, AŞKALE₉, AKARCA₉, ABLUKA₉, AKASYA₉, BROKAR₉, ÇALKAK₉, ÇALKAR₉, KÜRKAS₉, KARACA₉, KANYON₉, KARTÇA₉, KARBON₉, KAKTÜS₉, KALBUR₉, KADEME₉, KADİMİ₉, KAMBER₉, KALECİ₉, KALYON₉, KALLEŞ₉, KASABA₉, KATYON₉, KASİDE₉, KASSIL₉, KAŞANE₉, KAŞELİ₉, KAZARA₉, KAZEİN₉, KAZAEN₉, KAYMAK₉, KAYSER₉, MISKAL₉, MUSKAT₉, NAKKAŞ₉, SADAKA₉, SAYKAL₉, TROYKA₉, TOYAKA₉, TAKAZA₉, YAKALI₉, YAKARI₉, AKASMA₈, AKARSU₈, AKYAKA₈, BİNKAT₈, BARAKA₈, BAKARA₈, BAKKAL₈, BALKAR₈, BALKAN₈, DAKİKA₈, DİKKAT₈, EKABİR₈, KANYAK₈, KARMIK₈, KARSLI₈, KARASU₈, KARAYA₈, KARILI₈, KARIMA₈, KANDİL₈, KAKIMA₈, KALABA₈, KALBEN₈, KADRAT₈, KABALA₈, KABANA₈, KABARA₈, KABARE₈, KABİLE₈, KABİNE₈, KADRİL₈, KADİRİ₈, KADRAN₈, KAMALI₈, KALOMA₈, KASALI₈, KATİBE₈, KASMAK₈, KASTOR₈, KAYTAN₈, KAYNAR₈, KAYRAK₈, KAYRAN₈, KAYTAK₈, KAYNAK₈, LUSAKA₈, MİKALI₈, MİSKAL₈, MUKAAR₈, OTOKAR₈, OKKALI₈, RADİKA₈, SAKALI₈, SEKANS₈, TIKAMA₈, TIKALI₈, TOKALI₈, TABAKA₈, TEKAÜT₈, YALAKA₈, ARKALI₇, AKAMET₇, İSTEKA₇, İNİKAS₇, İSTİKA₇, İKAMET₇, KOKAİN₇, KOKART₇, KORKAK₇, KANMAK₇, KANSER₇, KANUNİ₇, KAOLİN₇, KAOTİK₇, KANTON₇, KARAİM₇, KARMAK₇, KARSAK₇, KARLUK₇, KARTLI₇, KARTON₇, KARTUK₇, KARLIK₇, KARALI₇, KARAMA₇, KARKAS₇, KAKLIK₇, KAKMAK₇, KAKNEM₇, KAKULE₇, KAMARA₇, KAMERA₇, KAMERİ₇, KANAMA₇, KALİKO₇, KALKIK₇, KALKMA₇, KALMAK₇, KALORİ₇, KALSİT₇, KIRKAR₇, KATMAK₇, KATMAN₇, KATMER₇, KASARA₇, KASKET₇, KASNAK₇, KASTEN₇, KASTAR₇, MİKAİL₇, MALKAR₇, MANİKA₇, MARKKA₇, MAKARA₇, MAKALE₇, MERKAT₇, NEKAİS₇, NATIKA₇, RAKKAS₇, SİRKAT₇, SARAKA₇, SEKANT₇, SELİKA₇, TUTKAL₇, ARKAİK₆, ARNİKA₆, ANKARA₆, ANTİKA₆, AKARET₆, ALKALİ₆, EKARTE₆, İNİKAT₆, İTİKAL₆, İTİKAT₆, KANKAN₆, KANTAR₆, KANTAT₆, KANTİN₆, KARTAL₆, KARTEL₆, KARİNE₆, KARATE₆, KARİNA₆, KARELİ₆, KAİNAT₆, KANAAT₆, KANARA₆, KANATA₆, KALTAK₆, KALİTE₆, KALKAN₆, KALKER₆, KATRAK₆, KATRAN₆, KATANA₆, LAAKAL₆, RİKKAT₆, TALİKA₆

ARKAİK (Kelime Kökeni: Fransızca archaïque)

[sıfat]

Güzel sanatlarda klasik çağ öncesinden kalan

[edebiyat]

Konuşulan ve yazılan dilde, kullanımdan düşmüş olan (eski söz veya deyim)

ARNİKA (Kelime Kökeni: İtalyanca arnica)

[isim]

[bitki bilimi]

Öküzgözü (I)

ANKARA

[isim]

Türkiye'nin İç Anadolu Bölgesi'nde yer alan illerinden biri, Türkiye'nin başkenti

Birleşik Kelimeler: Ankara çiğdemi, Ankara keçisi, Ankara kedisi, Ankara taşı, Ankara tavşanı

ANTİKA (Kelime Kökeni: İtalyanca antico)

[sıfat]

Tarihsel bir döneme ait olan
Sofadaki antika yerli saat, ihtiyar göğsü hırlaya hırlaya ağır ölçülü vuruşlarla gece yarısını çaldı. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[tarih]

Antik

[isim]

Eski çağlardan kalma eser

[isim]

Mendil, örtü, yatak çarşafı vb. bezlerin kenarlarına paralel ipliklerden bir bölümü çekilip dikey olanların ikisi, üçü bir arada tire ile sarılarak yapılan diş diş süs, sıçandişi

[mecaz]

Genele, olağana, geleneğe aykırı, acayip, tuhaf, çarliston marka
Hasılı antika bir herif. - Ömer Seyfettin

Ata Sözleri ve Deyimler

antikasını bilmek

AKARET (Kelime Kökeni: Arapça ʿaḳāret)

[isim]

[eskimiş]

Akar
Başladı her ay akaretlerinden kira toplar gibi tıkır tıkır faizleri toplamaya. - Ercüment Ekrem Talu

ALKALİ (Kelime Kökeni: Fransızca alcali)

[isim]

[kimya]

Alkali metallerin hidroksitleriyle amonyum hidroksitin genel adı

Birleşik Kelimeler: alkali metaller, alkalimetre

EKARTE (Kelime Kökeni: Fransızca écarté)

[sıfat]

`Saf dışı etmek, konu dışında tutmak` anlamındaki ekarte etmek, saf dışı edilmek, konu dışında tutulmak` anlamındaki ekarte olmak birleşik fiillerinde geçen bir söz

İNİKAT (Kelime Kökeni: Arapça inʿiḳād)

[isim]

[eskimiş]

Toplanma, birleşim

Anlaşma, kararlaştırma

İTİKÂL (Kelime Kökeni: Arapça iʿtikāl)

[isim]

[eskimiş]

[jeoloji]

Erozyon

İTİKAT (Kelime Kökeni: Arapça iʿtiḳād)

[isim]

[din bilgisi]

İnanma, inan

İnanç
Şüphe, fena bir kurt gibi ruhunu kemirmeye, masum itikadını yavaş yavaş yıkmaya başlamıştı. - Reşat Nuri Güntekin

Birleşik Kelimeler: batıl itikat

KANKAN (Kelime Kökeni: Fransızca cancan)

[isim]

Kadınların oynadığı hareketli bir Fransız dansı

KANTAR (Kelime Kökeni: Arapça ḳinṭār)

[isim]

Ağırlık sıfırken yatay duran bir kaldıraç koluna dik olarak tutturulmuş bir ibrenin sapmasıyla kütleleri tartan araç

Tartılacak kütle alttaki çengele takıldığında sarmal bir yaya bağlı olan ve normal olarak sıfırı gösteren bir okun, yanlarda gösterilmiş ağırlık birimleri hizasına gelmesiyle kütle ağırlığını belirleyen bir tür tartı aleti, el kantarı

Baskül

[eskimiş]

56,452 kilogram ağırlığında veya kırk dört okkalık bir ağırlık ve sığa birimi
İki kantar kireç.

Ata Sözleri ve Deyimler

kantara çekmek (veya vurmak)
kantarın topunu kaçırmak

Birleşik Kelimeler: kantar ağası, kantar kabağı, kantar kolu, kantar topu, kantarı belinde, el kantarı

KANTAT (Kelime Kökeni: Fransızca cantate)

[isim]

Kahramanlık ve din konularında yazılıp bestelenen şiir veya bu şiirin orkestra eşliğindeki tek veya çok sesli bestesi

KANTİN (Kelime Kökeni: Fransızca cantine)

[isim]

Kışla, fabrika, okul vb. yerlerde yiyecek ve içecek maddelerinin satıldığı yer

Bu gibi kurumlarda işletilen ve yalnız o kuruma bağlı kimselerin yemek yediği lokanta

KARTAL

[isim]

[hayvan bilimi]

Kartalgillerden, genellikle kızıl siyah tüylü, çok güçlü, yuvasını yüksek kayalıklar üzerinde kuran, iri, yırtıcı bir tür kuş (Aquila)
Kartal yükseldi yükseldi, kıyıdaki dağların üstünde küçüle küçüle göze görünmez oldu. - Necati Cumalı

Birleşik Kelimeler: kartal ağacı, kartalgözü, sakallı kartal, balık kartalı

[isim]

İstanbul iline bağlı ilçelerden biri