[isim]

• Bir nesne veya bir kimsenin gördüğü iş, iş görme yetisi, görev, fonksiyon

  Seçme ve aracılık işlevini yerine getiren dünyanın önünde ise öyle aşılması güç engeller yok gibi. - Adalet Ağaoğlu

[kimya]

• Bir deneyi yaparken izlenen yol, izlev

[toplum bilimi]

• Bir yapının gerçekleştirilebileceği ve onu başka yapılardan ayırt etme imkânı veren eylem türü, fonksiyon

[sıfat]

• İşlevle ilgili, fonksiyonel

  Havaalanı vardı ama kullanışlı değildi, iş olsun diye yapılmıştı, işlevsel değildi. - Üstün Dökmen

[isim]

• İşlevi yerine getiren kimse veya nesne

• Bir işletmede yapılacak işlerin kararlarının alındığı bölüm

[sıfat]

• İşlevi olmayan

[isim]

• Toplumu, her bir ögesi belli bir işlev yapan karşılıklı bağlılıklar ve etkileşmeler düzeni olarak gören, toplumu tek başına belirleyen herhangi bir temelin bulunmadığını savunan akım, görevcilik, fonksiyonalizm

[ruh bilimi]

• Algının öncelikle gereksinimler ve coşkulara dayalı etkinliklerin sonucu olduğunu savunan görüş, görevcilik, fonksiyonalizm

[isim]

• İşlevsiz olma durumu