[sıfat]

• İnmiş, indirilmiş

  Pencere perdeleri hep inikti. - Aka Gündüz

[sıfat]

[felsefe]

• Sinik

[isim]

[eskimiş]

• Toplanma, birleşim

• Anlaşma, kararlaştırma

[isim]

[tıp]

• Hastanın bakıldığı, muayene edildiği yer

  Onu, anlamını yitiren kliniğe ayaklarının alışkanlığı götürüyordu. - Tarık Buğra

• Hekim olacak öğrencilerin hasta başında uygulamalı olarak ders gördükleri hasta koğuşu

[sıfat]

• Vücut muayenesinde görülen (hastalık belirtisi)

  Klinik belirtiler çoğu kez bir hastalığın teşhisi için yetmeyebilir.

[sıfat]

• Küçük ve sevimli

  Ne minik şey!

[sıfat]

• Sinmiş, yılmış, pusmuş

  Bundan zevk alan ve bazı kere de bununla kadının sempatisini kazanan sinik erkeklerden biri de Atıf'tır. - Refik Halit Karay

[sıfat]

[felsefe]

• Sinizm taraftarı (kimse veya görüş), kinik

[isim]

[fizik]

• Yansı

[eskimiş]

• Yankı

[ekonomi]

• Piyasada tepki veya etki

Ata Sözleri ve Deyimler

• inikâs etmek

[isim]

• Tahıl için kullanılan, sekiz kiloluk ölçek

[sıfat]

• Bu miktarda olan

  İki şinik arpa almış.

[sıfat]

[biyoloji]

• Birkaç kuşak sonra ortaya çıkan ve o zamana kadar aradaki döllerde gizli kalan (soya çekim nitelikleri), resesif

  Çekinik karakterler.

• Çekingen

[zarf]

• Çekingen bir biçimde

  Hafta sonları çıktığı annesinin evinde, hep kıyılarda çekinik durdu. - Erendiz Atasü

[isim]

• Antalya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Çekinik olma durumu

[isim]

• Şiniklemek işi

[sıfat]

• Giyinmiş olan

  Yarınlara güvenen sımsıkı giyinik / Gövdelerde eğreti / En süslü giysiler - Behçet Necatigil

[sıfat]

• Eğilmiş olan, eğik

• Bir şeyi sevmiş, istemiş veya yapmaya içten yönelmiş olan

[-i]

• Şinikle tartmak, ölçmek