[sıfat]

• Engin (II)

  İngin yerlere gittim mi daha bir iyilik, daha bir ferahlık duyuyorum kendimde. - Nurullah Ataç

[isim]

[tıp]

• Nezle

  Burun ingini. Göğüs ingini. Bağırsak ingini.

[sıfat]

[halk ağzında]

• Utangaç, sıkılgan

[isim]

• İngin olma durumu

[mecaz]

• Güçten düşme, yaşlanma, inhitat

[sıfat]

• Sakin, durgun

  Çevredeki çınarlar, dingin bir gariplik içinde, ağır ağır, tek tek yapraklarını dökerdi. - Attila İlhan

• Hareket etmeyen, kımıldamayan

[mecaz]

• Gücü tükenmiş, yorgun, mecalsiz

  Dingin bir at.

[isim]

• Dingin olma durumu, durgunluk, sükûnet

  Ortalık hızla ama insanı hoş tutan bir dinginlik, içini rahatlatan bir uysallıkla kararıyor. - Attila İlhan

[isim]

[felsefe]

• Tam bir gönül rahatlığı, tutkusuzluk içinde bütün arzulardan sıyrılmış olarak direnç göstermeden kendini Tanrı ibadetine vermeyi ve tanrısal ruh dinginliği kazanmayı amaçlayan dünya görüşü, sekincilik

[isim]

• Dinginleşmek durumu

[nesnesiz]

• Dingin duruma gelmek

  Soluk alışverişleri dinginleşti, doğal ölçüsünü buldu. - Burhan Günel

[isim]

• Dinginleştirmek işi

[-i]

• Dingin duruma gelmesini sağlamak

[isim]

• Dinginleşebilmek işi