[isim]

• Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği, gıpta

[isim]

• İmrenme

  Döndü, bir kenardan imrentiyle kendisine bakmakta olan Berbat'ı gördü. - Orhan Kemal

[isim]

• İmrenmek işi, imrenti, gıpta

  Bütün bu saf sözleri, bir kısmı gerçek bir imrenme ile, bir kısmı içten gelen bir alayla dinliyordu. - Halide Edip Adıvar

[isim]

• Sivas iline bağlı ilçelerden biri

[kimya]

• Karbon elementinin simgesi

• Romen rakamları dizisinde 100 sayısını gösterir

[isim]

[eskimiş]

• Sürüp gitme, süreklilik

[-e]

• Beğenilen, hoşlanılan bir şeyi edinme veya bir yiyeceği yeme isteğini duymak

  İki gün evvel bir muhallebici dükkânının vitrinindeki kazandibine imrendim. - Burhan Felek

• Beğenilen bir kişi veya şeye benzemeyi istemek, gıpta etmek

  Çağımızın yazarları arasında da klasiklere imrenenler yok değildir. - Salâh Birsel

[isim]

[hayvan bilimi]

• Vücudu beyaz, baş ve ayaklarda siyah lekeler bulunan, küçük cüsseli, uzun ve ince kuyruklu, kaba karışık ve uzun yapağılı, Gökçeada ve kısmen Çanakkale ilinde yetiştirilen bir tür koyun

[isim]

• İmrenilmek işi

  Beğenilmenin, imrenilmenin yerine sevilmeyi koyabilmek için açtığı savaşta mağlup düştü. - Arif Nihat Asya

[isim]

• İmrenme işi

[isim]

• Herkesçe imrenilen şey veya kimse

[-e]

• İmrenme işi yapılmak

[kimya]

• Karbon elementinin simgesi

• Romen rakamları dizisinde 100 sayısını gösterir

[isim]

[tarih]

• Padişah ahırlarına ve onlarla ilgili gereçlere bakmakla görevli kimse

[isim]

• İmrendirmek işi