[isim]

• Temel düşünce, temel inanç, umde, prensip

  İlkelerine sıkı sıkıya bağlı, bilinçli ve ödün vermez bir insandı. - Haldun Taner

• Temel bilgi

  Kimyanın ilkeleri.

• Öge, unsur

  Atomlar cisimlerin ilkeleridir.

• Davranış kuralı

  Bence ahlakın bir ilkesi, bir kökü vardır. Sana yapılmasını istemediğini sen de başkasına yapma. - Nurullah Ataç

[mantık]

• Her türlü tartışmanın dışında sayılan öncül, mebde, umde, prensip

[sıfat]

• İlk durumunda kalmış olan, gelişmesinin başında bulunan, iptidai, primitif

  Tiyatro yönetimi ve sahne düzeni her bakımdan ilkel, çağın koşullarına uygun olarak bozuktu. - Metin And

• Sanatta yalın bir nitelik gösteren, yapmacıksız olan, primitif

• Basit, karmaşık olmayan

  Gayet ilkel bir dokuma tezgâhında harıl harıl çalışan iki işçi gördüm. - Fikret Otyam

[isim]

• Özellikle XIV-XV. yüzyıllarda İtalyan ressamlarına, Orta Çağ sonlarında Avrupa ressamlarına verilen ad

[mecaz]

• Eğitimsiz, kültürsüz, görgüsüz

[felsefe]

• Zaman bakımından en eski olan, iptidai, primitif

Ata Sözleri ve Deyimler

• ilkel kalmak

[isim]

• İlkel olma durumu, iptidailik, primitiflik

[sıfat]

• İlke ile ilgili

[isim]

• İlkelerine bağlı kimse

[sıfat]

• İlkel

[zarf]

• (ilke'lce) İlkel bir biçimde

[isim]

• Silkelemek işi

[isim]

• Silkelenmek işi

  Tıp tahsilinde en büyük silkelenme ilk yılın sonunda olurdu. - Ayşe Kulin

[-i]

• Üstündeki şeyleri düşürmek, kaydırmak için bir şeyi üst üste, birden silkmek

  Avcı, elinde ipi silkeleyerek hafif, sanki balıklarını ürkütmek istemiyormuş gibi yavaş yavaş ağını çekiyordu. - Memduh Şevket Esendal

• Kuvvetle sarsmak

  Birini yakasından tutup silkelemek.

[mecaz]

• Dövmek

[mecaz]

• Sarsmak, etkilemek

[mecaz]

• Yük olan, yük sayılan birinin geçim ve sorumluluğunu üstünden atmak

  Seni ben değil amma bu çeneyle galiba damadın sokağa silkeleyecek. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• İlkeci olma durumu

  Uçları hafif yukarı kalkık ağzı, yüzdeki ilkeciliği yumuşatmak ister gibiydi. - Haldun Taner

[nesnesiz]

• Silkeleme işine konu olmak

• Ani bir hareket yaparak vücudu sarsılmak, silkinmek

[mecaz]

• Elenmek

[isim]

[felsefe]

• Avrupa sanatının çağımıza kadar geçirdiği gelişmelerden habersiz görünen, ilkel ulusların sağlam, kaba, saf, yalın biçimli sanatını benimseyen görüş, primitivizm

• İlkellik özlemini ileri süren düşünce akımlarının genel adı, primitivizm

[isim]

• İlkeleşmek işi

[nesnesiz]

• İlke durumuna gelmek

[isim]

• İlkelleşmek işi