[isim]

• At, eşek vb. binek hayvanlarının eyeri üzerine geçirilen veya omuzda taşınan, içine öteberi koymaya yarayan, kilim veya halıdan yapılmış iki gözlü torba

  Hava sıcak, yol çorak, gitgide / Azalmıştı yiyecek heybede - Enis Behiç Koryürek

• Omza geçirilebilen tek gözlü bir çanta türü

  Ahmet hemen heybesini açtı ve makasını, kırık tarağını çıkardı. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

[isim]

• Korku ve saygı uyandıran görünüş, mehabet

  Adını bilmeseler bile heybetini tarif etsem gene bulunur. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Büyüklük, ululuk, azamet

[sıfat]

• Görünüşü korku ve saygı uyandıran

  Böyle heybetli, akıllı adam, sana hocalık etmiş adam ölür mü hiç? - Nazım Hikmet

• Büyük, ulu, azametli

  Biz onların yorgun ve durgun bile olsa düzgün ve heybetli hâllerini görüyorduk. - Abdülhak Şinasi Hisar

[isim]

• Heybe yapan veya satan kimse

[sıfat]

• Oldukça heybetli

[isim]

• Heybecinin yaptığı iş