[isim]

• Hava yuvarını oluşturan, bütün canlıların solunumuna yarayan, renksiz, kokusuz, akışkan gaz karışımı

• Meteoroloji ile ilgili olayların bütünü

  Hava biraz bozukçaydı, dışarıda serin bir yağmur çiseliyordu. - Memduh Şevket Esendal

• Canlılar üzerindeki etkisine göre hava yuvarının durumu

  Havanın üşütecek kadar serinlemiş olmasına göre sabah yakın. - Reşat Nuri Güntekin

• Gökyüzü

  Havada bir tek bulut yok.

• Çevreyi kuşatan boşluk

  Tozlar havada uçuşuyordu.

• Esinti

  Bugün hava olursa yelkenli kalkacak.

• Müzik parçalarında tür

  Kâğıthane havası tutturur, bahriye çiftetellisi çalardık. - Sait Faik Abasıyanık

• Müzik aletlerinden çıkan ses perdesi

[sıfat]

[mecaz]

• Sonuçsuz, anlamsız, boş (durum, davranış, söz)

  Bu sözlerin sonu hava.

[mecaz]

• Görünüş, davranış, söz vb. için bir kimsenin durumunu belirten özellik

  Buna rağmen öyle kibar ve asil havası vardır ki bu damga bile onu çirkinleştiremez, inadına daha bir uçarı, daha bir sevimli yapar. - Haldun Taner

[mecaz]

• Tarz, üslup

  Namık Kemal'e, Tevfik Fikret'e başarılı nazireler yazmıştır. Onların diliyle, onların sesiyle, onların havasıyla... - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Durum, ortam, çevre, muhit, atmosfer, ambiyans

  İlk deneme dalış günü gelince, denizcilerde büyük bir coşkunluk, bir tören havası vardı. - Halikarnas Balıkçısı

[mecaz]

• Çekicilik

  Kadın güzel değil ama havası var.

[mecaz]

• Keyif, âlem

  Onu kendi havasına bıraksak çalışmaz.

Ata Sözleri ve Deyimler

• hava açmak (veya açılmak)
• hava almak
• hava almak
• hava atmak
• hava basmak
• hava bozmak
• hava bulanmak
• hava çalmak
• hava çarpmak
• havada kalmak
• havadan nem kapmak
• hava değiştirmek
• hava fena esmek
• hava hoş
• hava iyi esmek
• hava kaçırmak
• hava kapanmak
• hava kararmak
• havalara uçmak
• havan batsın
• havanın gözü yaşlı
• hava patlamak
• havasına uymak
• havasını almak
• havasını bulmak
• havasını teneffüs etmek
• havası olmak
• havası olmak
• hava vermek
• havaya girmek
• havaya gitmek
• havaya pala (veya kılıç) sallamak
• hava yapmak
• havaya savurmak
• havaya uçmak
• havayı bozmak
• havayı koklamak

[sıfat]

• Hava ile ilgili, havada bulunan

[isim]

• Açık mavi renk

• Bu renkte olan

  Havai gözlük camlarının arkasından insana tatlı tatlı bakan iri kara gözleri vardı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[mecaz]

• Ciddi olmayan, ciddi işlerle uğraşmayan, ciddi işler yapmayan, dilediği gibi davranan, uçarı, hoppa, yeleme

  Okula birlikte gidip geldiğimiz çilli, pabuç dilli, havai bir kız vardı. - Elif Şafak

[mecaz]

• Değersiz, boş

  Ne yapıp yapmış bu havai konuşmayı bir röportaj şekline sokmak yolunu bulmuştu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• İçinde bir şey dövüp ufalamaya yarayan, tahta, taş, maden veya plastikten yapılan kap

[askerlik]

• Havan topu

[eskimiş]

• Tütün kıyma makinesi

Ata Sözleri ve Deyimler

• havanda su dövmek
• havan dövücünün hınk deyicisi

[isim]

• Bir işi bir başkasının sorumluluğuna bırakma, ısmarlama, devretme

  Bütün belgelerin bakanlığa havalesi gerekiyor.

• Banka, postane vb. aracılığıyla gönderilen para

  Ay başında havaleyi postaneye yatırdım.

• Postane, banka vb. aracılığıyla para gönderildiğinde gönderenle alacak olanın adları ve para miktarı yazılı kâğıt, havale kâğıdı, havalename

[tıp]

• Genellikle çocuklarda görülen, ateşli veya ateşsiz olan çırpınma nöbetleri

  Yeşil kadifeden dikilmiş yarım baklava şeklinde muska çok ufakken üzerine gelen havaleden Fikret'i kurtarırmış. - Reşat Enis

• Bir arsayı çevirmek, kapamak için çekilen perde veya duvar

  Bu ufacık binayı bahçe ve bostan, ahır ve selamlık gibi müştemilatından birtakım duvarlar, bölmeler, havalelerle öyle bir ayırtmış... - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Yüksek ve büyük bir görünüşü olma

Ata Sözleri ve Deyimler

• havale etmek
• havale gelmek
• havale göndermek (veya yollamak)

[isim]

• Yöre (I)

  Adapazarı havalisinde de buna mümasil bir hadise vukua geldi. - Atatürk

[isim]

[eskimiş]

• Yardımcı

[din bilgisi]

• Hz. İsa'nın öğüt ve inançlarını yayma işiyle görevlendirdiği on iki yardımcısından her biri

[mecaz]

• Bağlı olduğu önderinin düşünce ve inançlarını yayan kimse

[isim]

[eskimiş]

• Nitelikler, özellikler

• Kendilerini halktan ayrı ve üstün sayan, kendilerinde bir tür ayrıcalık gören kimseler, avam karşıtı

  Bu zihniyette olan avam değildi, bilhassa havas denilen insanlar böyle düşünüyordu. - Atatürk

• İleri gelenler, seçkinler

  Padişah, vükela ve havassını toplayarak bu kanun hükümlerine riayet edeceğini ve ettireceğini bildirmiştir. - Cemil Meriç

[isim]

[eskimiş]

• Duyumlar, duygular

[sıfat]

• Herhangi bir nitelikte havası olan

  O murdar kokulu, ağır havalı yere... - Halide Edip Adıvar

• İyi, temiz hava alan, havadar

[mecaz]

• Bir işi gereğince benimsemeyen, önemsemeyen

[mecaz]

• Göz alıcı, çekici, albenisi olan

  Havalı kız.

[mecaz]

• Kibirli, çalımlı, gururlu

[teknik]

• Sıkıştırılmış hava ile çalışan (alet vb.)

[isim]

• Havanda bir şeyi dövmeye yarayan tokmak

[sıfat]

• Havalesi olan

• Gereğinden çok yüksek, yıkılacak gibi olan

  Eşya havalelidir, arabacı dikkat etsin.

[isim]

• Havai olma durumu, uçarılık, hoppalık

[isim]

• Havari olma durumu

[sıfat]

[eskimiş]

• Havaya atılmış, uçurulmuş

[mecaz]

• Yararsız, boş

Ata Sözleri ve Deyimler

• berhava etmek
• berhava olmak

[sıfat]

• Boş, değersiz

  Havadan sözler.

[zarf]

• Emeksiz, çaba harcanmadan

  Benim havadan para kazandığımı mı sanıyorlar. - Muzaffer İzgü

[sıfat]

• Havası bol, temiz olan (yer), yeleken, yeleç

  Yüksek, havadar, nezaretli bir ev. - Sermet Muhtar Alus