[sıfat]

[argo]

• Yeni

[isim]

• Sakıza kıvamını arttırmak için katılan, kauçuk cinsinden bir madde

[isim]

• Boğazda duyulup aksırtan, öksürten yakıcı kaşıntı

  Bronşit filan desem öksürük değil gıcık bile yok. - Sermet Muhtar Alus

[hayvan bilimi]

• Beyaz renkli, dağlıç koyununa benzer vücut yapısında, kuyruğu son omurlara kadar yağ kitlesi ile kaplı ve bu sebeple alt kısmı yuvarlakça görünen, kaba, karışık yapağılı bir tür koyun

[sıfat]

[argo]

• Sözleriyle, davranışlarıyla karşısındakini kızdıran, sinirlendiren, sıkan (kimse)

Ata Sözleri ve Deyimler

• gıcık almak (veya kapmak veya olmak)
• gıcık etmek
• gıcık tutmak
• gıcık vermek

[isim]

• Sert nesnelerin birbirine sürtünmesi sonucu çıkan sesin adı, gıcır gıcır

  Kapının tokmağı kuvvetli bir gıcırtıyla bir daha döndü, kanat oynadı. - Peyami Safa

[mecaz]

• İleri geri söylenme, tepki gösterme, protesto

  Mahallenin huzurunu bozan bu efendinin evden çıkarılması için ahali gıcırtıya başlar. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[isim]

[argo]

• Gıcık olma durumu

[isim]

• Hakem

[isim]

• Gıcıklamak işi

[isim]

• Çalgı çalmayı kendine meslek edinmiş kimse

  Gelin oyuna kalktığı zaman çalgıcılara bin lira verdi. - Memduh Şevket Esendal

[sıfat]

• Gıcık bir biçimde olan

[zarf]

• (gıcı'kça) Gıcık bir biçimde

[-i]

• Gıcık oluşturmak, kaşındırmak

[mecaz]

• Kuşkulandırmak

[mecaz]

• Cinsel istek uyandırmak

  Git de gözü onda gör, adamın yüreğini gıcıklıyor. - Refik Halit Karay

[isim]

• Gıcıklanmak işi

[sıfat]

• Gıcırtısı olan

[nesnesiz]

• Gıcık oluşmak

  Boğazım gıcıklanıyor.

[mecaz]

• Kuşkulanmak, huylanmak

  Kız doktorun bakışından gıcıklanıyormuş gibi güldü. - Memduh Şevket Esendal

[mecaz]

• Cinsel istek uyanmak

[isim]

• Gıcırdamak işi

[sıfat]

[felsefe]

• Yazgıcılık yanlısı olan, kaderci, fatalist

[nesnesiz]

• Gıcırtı çıkarmak

  Defteri elime alıp şu iki sayfalık yazıyı karaladıktan sonra kapının yavaşça gıcırdadığını işittim. - Halit Ziya Uşaklıgil