[isim]

• Aralarında uyum bulunmayan düzensiz seslerin bütünü, patırtı, şamata

  Gemi baş döndüren zaferli bir gürültüyle indi sulara. - Çetin Altan

[mecaz]

• Birçok kişinin karıştığı kavga, karışıklık veya tartışma

  İşçiler arasındaki gürültü.

Ata Sözleri ve Deyimler

• gürültü bastırmak
• gürültü çıkarmak (veya etmek veya koparmak veya yapmak)
• gürültü çıkmak
• gürültü istemeyen kazancı dükkânına girmez
• gürültüye gelmek
• gürültüye getirmek (veya boğmak)
• gürültüye gitmek
• gürültüye pabuç bırakmamak
• gürültüye vermek

[sıfat]

• Gürültüsü olan

  Dışarıdaki sofadan kalınlı inceli, gürültülü sesler işitildi. - Peyami Safa

• Karışık olaylarla dolu

  Gürültülü bir yaşayış.

[sıfat]

• Gürültü yapan veya gürültü çıkaran (kimse), velveleci, kavaracı

  Gürültücü çocuk.

[sıfat]

• Gürültüsü olmayan

  Hamit'in bir özelliği de gürültüsüz yerde çalışamamasıdır. - Salâh Birsel

• Kimseyi tedirgin etmeyen veya kimsenin dikkatini çekmeyen

[isim]

• Gürültücü olma durumu, velvelecilik, kavaracılık

[isim]

• Gürültüsüz olma durumu

[zarf]

• Gürültüsüz bir biçimde

  Önüne bakışlara, geri geri çekilişlere, gürültüsüzce ayağa kalkışlara, büyüklerin önlerine geçmeyişlere İstanbul terbiyesi denirdi. - Orhan Seyfi Orhon