İçinde Göçü Bulunan Kelimeler

İçinde GÖÇÜ olan 14 kelime bulunuyor. İçerisinde GÖÇÜ geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Göçü kelimesinin anlamı nedir? Göçü ile başlayan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

10 Harfli Kelimeler

KÖYGÖÇÜREN33, GÖÇÜRÜLMEK28

9 Harfli Kelimeler

GÖÇÜRÜLME27, GÖÇÜRTMEK25

8 Harfli Kelimeler

GÖÇÜRÜCÜ30, GÖÇÜRTME24, GÖÇÜRMEK24

7 Harfli Kelimeler

GÖÇÜŞME26, GÖÇÜRME23

6 Harfli Kelimeler

GÖÇÜ26

5 Harfli Kelimeler

GÖÇÜŞ23, GÖÇÜM21, GÖÇÜK20

4 Harfli Kelimeler

GÖÇÜ19

GÖÇÜ

[isim]

[halk ağzında]

  • Toprak kayması

GÖÇÜK

[isim]

  • Çökmüş, kaymış toprak, çöküntü, yıkıntı

    Göçük altında can vermiş kaç insan görmüştü bugüne kadar? - Ayşe Kulin

[madencilik]

  • Kaya veya cevherin kendi kendine yer altına doğru çökmesi

GÖÇÜM

[isim]

[biyoloji]

  • Bazı kimyasal maddelerin veya ışık, ısı, elektrik vb. güçlerin etkisiyle protoplazmanın yanaşma veya uzaklaşma biçiminde olan yer değiştirmesi, taksi

Birleşik Kelimeler: ışığa göçüm, ışık göçüm, kimya göçümü

GÖÇÜRME

[isim]

  • Göçürmek işi

GÖÇÜŞ

[isim]

  • Göçme işi

GÖÇÜRTME

[isim]

  • Göçürtmek işi

GÖÇÜRMEK

[-i]

  • Göçmesine sebep olmak

    Soğuklar bu yıl yaylacıları vakitsiz göçürdü.

  • Çökertmek

    Kar çatıyı göçürdü.

[teklifsiz konuşmada]

  • Yiyip bitirmek

    Bir tabak baklavayı göçürdü.

[halk ağzında]

  • Bitkileri yerinden çıkarıp başka yere dikmek, göçermek

Birleşik Kelimeler: köygöçüren

GÖÇÜRTMEK

[-i]

  • Göçmesine sebep olmak

GÖÇÜŞME

[isim]

[dil bilgisi]

  • Bir kelime içinde birbirini izleyen iki ünsüzün yer değiştirmesi, ünsüz göçüşmesi, yer değiştirme, metatez: çömlek > çölmek, yalnız > yanlız, kibrit > kirbit vb

Birleşik Kelimeler: uzak göçüşme, yakın göçüşme, ünsüz göçüşmesi

GÖÇÜCÜ

[sıfat]

  • Göçme işini yapan
  • Mevsimine göre yer değiştiren (hayvan)
  • Genellikle şiddetli deprem sonrasında ağır hasara uğramış ve yıkılmak üzere olan (bina)

[mecaz]

  • Ölümü yakın olan

GÖÇÜRÜLME

[isim]

  • Göçürülmek işi

GÖÇÜRÜLMEK

[nesnesiz]

  • Göçürme işi yapılmak

GÖÇÜRÜCÜ

[isim]

[tarih]

  • Seferde padişah tuğlarının ikisini bir konak ileride taşıyan dört kişiden ikisine verilen unvan

KÖYGÖÇÜREN

[isim]

[bitki bilimi]

  • Üzeri zeytin yeşili veya kirli sarımsı yeşil renkli, sapı beyaz, üst kısmında derimsi bir halka ve dip kısmında belirgin çanakçık bulunan, meşe ve kayın ağaçlarının altında biten, en tehlikeli zehirli bir tür mantar, evcikkıran (Phalloides)