[sıfat]

• Belirli zamandan sonra olan

  Gecenin geç ve yıldızsız bir saatiydi. - Nazım Hikmet

[zarf]

• Kararlaştırılan, beklenen veya alışılan zamandan sonra, erken karşıtı

  Dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç / Bu son fasıldır ey ömrüm, nasıl geçersen geç - Yahya Kemal Beyatlı

Ata Sözleri ve Deyimler

• geç kalmak
• geç olsun da güç olmasın

[zarf]

• Herhangi bir saat başını geçerek, geçerken

  Sekizi çeyrek geçe üçüncü kata çıkıp altı numaranın önünde durdu. - Yusuf Atılgan

[isim]

[halk ağzında]

• Karşılıklı iki yandan her biri, yaka

  Suyun öteki geçesi.

[isim]

[halk ağzında]

• Çok geçilen yer, işlek yol

• Küçük tahta köprü

[sıfat]

• Bir önceki (hafta, ay, yaz, kış vb.)

  Yine bir gün o kızı geçen yıl gördüğü incirlikte bir daha gördü. - Osman Cemal Kaygılı

[sıfat]

• Yürürlükte bulunan, geçerliği olan, kullanılan

  Geçer para.

• Beğenilen, makbul, mergup

• Geçme özelliği olan

[isim]

• Geçer not

  Türkçe dersinden geçer almışım.

[isim]

• Geçmeye yarayan yer, geçecek yer

  Başka türlü düşünmek, köprüyü bırakıp çayda geçit aramaya benzer. - Tarık Buğra

[coğrafya]

• İki dağ arasında dar ve uzun yol, derbent

Ata Sözleri ve Deyimler

• geçit vermek

[isim]

[dil bilgisi]

• Edat

[sıfat]

• Geçesi (II) olan

  Balat kapısından girdim içeri / Boliçeler oturmuş iki geçeli - Halk türküsü

[sıfat]

• İhtiyarlamaya yüz tutmuş, yaşlanmış

  Cemile geçkin, kısa boylu, tombul, konuşkan bir kızdır. - Necati Cumalı

• Geçmiş

  Sanki otuzunu geçkin kadın o değil! - Mahmut Yesari

• Gereğinden çok olgun veya solmaya başlamış (bitki)

  Geçkin bir karpuz.

[isim]

• Geçinme işi, geçinme araçları, geçinme, maişet

  Geçimini dülgerlikle sağlardı. - Necip Fazıl Kısakürek

• Anlaşma, uyum

  Aralarında geçim yok.

Ata Sözleri ve Deyimler

• geçimini doğrultmak

[isim]

• Geçmek işi, mürur

• Birbirinin içine geçirilerek tutturulan iki şeyden birinde bulunan çıkıntılı parça

[sıfat]

• Çakılmış, yapıştırılmış veya lehimlenmiş olmayıp gereğinde sökülebilecek biçimde parçaları birbirine takılıp kenetlenmiş olan

  Geçme çerçeve.

[sıfat]

[hukuk]

• Yürürlükte olan, uygulanan, meri, muteber

[mecaz]

• Beğenilen, tutulan

  Söylediklerim kuşkusuz genel anlamda geçerli. - Adalet Ağaoğlu

[isim]

• Koridor

[sıfat]

• İlgeci olan, edatlı

[-e]

• Bir yerden başka bir yere gitmek

  Elindeki kitabı bırakıp bulundukları odaya geçtim. - Tarık Buğra

[-den]

• Bir yandan girip diğer yandan çıkmak

  İplik iğne deliğinden zor geçti.

[-den]

• Yol, araç veya akarsu bir yerin yakınından veya içinden gitmek

  Eve giderken sizin sokaktan geçeriz.

[-den]

• Bir duruma uğramak, konu olmak

  Dayaktan geçmek. Muayeneden geçmek.

[-den]

• Bırakmak, vazgeçmek

  Bana yârden geç derler / Seven yârden geçilir mi? - Halk türküsü

[-de]

• Yaşamak

[-den]

• Bir şeyi bundan böyle yapma durumunda olmamak

  Hakkın var. Ne çare ki bizden geçti diye söyleniyor. - Reşat Nuri Güntekin

[-de]

• Olmak, vuku bulmak, cereyan etmek

  Bu odanın içinde geçen aşk anları artık çok uzaklardaydı. - Attila İlhan

[-e]

[-i]

[-den]

• Hastalık bulaşmak, sirayet etmek

  Hastalık bana ondan geçti.

[-e]

[-den]

• Herhangi bir durum, soya çekim yoluyla birinde görünmek

  Bu titizlik ona babasından geçmiş.

[-e]

[-den]

• Bulunduğu yeri veya konumu değiştirmek

• Bir yeri aşmak, öbür yana ulaşmak

  İstanbul'a geçecek değil, parmağımı kımıldatacak takatim yok. - Sermet Muhtar Alus

• Yerini bırakıp başka yer almak

[-den]

• Bir konu üzerinde veya bir yerde çalışmış olmak

  Şimdiki tuluat artistlerinin çoğu oradan geçtiler. - Sait Faik Abasıyanık

• Etki yapmak, işlemek

  Soğuk, ciğerime geçti. Başına güneş geçmiş.

• Görev almak

  İktidara geçmek.

• Kalmak, devrolmak

  Paralar suyunu çekti. Fabrika da olduğu gibi Nihat'a geçti. - Necip Fazıl Kısakürek

[-i]

• Geride bırakmak, aşmak

  Bizim yelkenli vapuru geçecek. Ordu sınırı geçti. Çocuğun boyu babasını geçti.

[nesnesiz]

• Tükenmek, bitmek, sona ermek

  Yavaş yavaş bu hırs geçer. - Falih Rıfkı Atay

[-i]

• Üstünlük sağlamak

[-i]

• Söylemeden veya bitirmeden atlamak

  O meseleyi geçelim. O bahsi geç!

[-i]

• Zamanı aşmak, geride bırakmak

  Şehzadebaşı'na geldikleri zaman saat onu geçiyordu. - Peyami Safa

[-le]

• Harcamak

  Bütün günüm seni takip etmekle geçti. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[-i]

• Bir müzik parçasını meşk ederek öğrenmek, çalmak veya söylemek

[-i]

[-den]

• Birinden meşk etmek

  Bu şarkıyı kimden geçtiniz.

• Haberi bir iletişim aracı ile bildirmek

  Ankara haberlerini gazetesine geçiyormuş.

[nesnesiz]

• Sönmek

  Ocak sönmüş, koru bile geçmişti. - Nabizade Nâzım

• Yazılmak, girmek

  Tarihe geçmek. Kitaba geçmek.

[nesnesiz]

• Sürümü olmak, satılmak

[-e]

[-i]

• Konuşmada sözü geçmek veya basında yer almak

  Kısa süren bir hastalıktan sonra göçüp gideceğini hissetmiş hatta ölümünün gazetelere bile geçmemesini istemişti. - Halide Edip Adıvar

[nesnesiz]

• Kullanımda olmak, tedavülde olmak

  Bu para artık geçmiyor.

[nesnesiz]

• Kabul edilemez olmak

  Senin paran burada geçmez.

[nesnesiz]

• Okulda, sınavda başarı göstermek

  Çocuk bu yıl geçti.

• Bir yere gidip oturmak

[nesnesiz]

• Çok bekletilmekten çürümeye yüz tutmak

  Bu karpuz geçmiş.

[nesnesiz]

• Sıyrılmak, kurtulmak, işin içinden çıkmak

  Görmedim, dedi, geçti.

[argo]

[yardımcı fiil]

• Bazı kelimelerle birleşik fiil yapar

  lska geçmek. Diskur geçmek.

[-e]

[-i]

[halk ağzında]

• Çekiştirmek, yermek

  Beni sana geçmişler / Vallahi ben demedim - Halk türküsü

Ata Sözleri ve Deyimler

• geç! (veya geç efendim!)
• geçiniz
• geçme namert köprüsünden, ko aparsın su seni
• geçti Bor'un pazarı (sür eşeğini Niğde'ye)
• geçtiği yoldan geçmek