[sıfat]

• Kimsesiz, zavallı olan

• Yabancı, gurbette yaşayan, elgin

• Acayip

  Aslında ben çok az konuşan biriyim. Dilimin böyle birdenbire çözülmesi çok garip. - İnci Aral

[ünlem]

• Şaşılacak bir şey karşısında söylenen söz

  Demek Bekir böyle utangaç bir çocukmuş. Garip! - Attila İlhan

[mecaz]

• Dokunaklı, hüzün veren

  Bir yabancı için dünyanın neresinde olursa olsun büyükşehir böyle garip bir yalnızlık duygusu veriyor. - Halide Edip Adıvar

Ata Sözleri ve Deyimler

• garibe bir selam bin altın değer
• garibine gitmek
• garip bulmak
• garip kuşun yuvasını Allah yapar

[isim]

• Garip olma durumu, garabet

  Gariplikleri çok sever, dikkati çekmek için elinden geleni yaparmış. - Salâh Birsel

Ata Sözleri ve Deyimler

• gariplik basmak

[isim]

• Garipsemek işi

  Yeni şekil küçük garipsemelerden sonra kolayca kabul edilmiştir. - Orhan Veli Kanık

[isim]

• Garipsenmek işi

[-i]

• Kendini gurbette veya kimsesiz gibi düşünerek içlenmek

  İstanbul'u özlediğimi anlıyor ama yabancılığımı da garipsiyordum. - Cahit Uçuk

• Bir şeyi garip, tuhaf ve uygunsuz bulmak, alışamamak, yadırgamak

  Bir Leylâ özlemiyle bahçelerde öldü gün / Yıldızlar, karanfiller güllerden daha üzgün / Bahçeler garipsedi alaca karanlıkta - Halit Fahri Ozansoy

[nesnesiz]

• Garipseme işi yapılmak

[isim]

• Garipleşmek işi

[nesnesiz]

• Garip bir duruma gelmek

  Onun da gülümsemesi garipleşmişti. - Ömer Seyfettin