[isim]

• Atgillerin taze dışkısı

  At fışkısı kokan sıcak havayı üst üste kokladı. - Orhan Kemal

[isim]

• Bir ağacın dibinden süren ince dal

• Asma kütüğünde hereğin üst yanında biten dal

[isim]

• Fışkıran bir şeyin çıkardığı sesin adı

[isim]

• Fışkının biriktirildiği yer

[isim]

• Fıskiye

[isim]

• Fışkırmak işi

[gök bilimi]

• Güneş yüzeyinden uzaya sıcak gaz kütlelerinin fırlaması

[isim]

• Fışkılamak işi

[-den]

• Gaz veya sıvılar bir yerden basınç etkisiyle yukarıya doğru birdenbire ve hızla çıkmak

  Suya en başköşeyi ayırmalarının nedeni de iyi suyun, hemen hemen memleketimizin dört bucağından fışkırmasıdır. - Salâh Birsel

• Bitkiler toplu hâlde, gür olarak yetişmek

  Kaldırım taşları arasından fışkırmış otların bütün sokağı bürüyeceği muhakkak! - Yusuf Ziya Ortaç

[mecaz]

• Bir şey bir yerde bol bol görülmek

  Ölümsüzlerden fışkıran ışık, karanlıkları bir anda dağıttı. - Cemil Meriç

[isim]

• Fışkırtmak işi

[-i]

• Fışkırmasını sağlamak

[-i]

• Toprağı fışkı ile gübrelemek

[isim]

• Sıvıları fışkırtmaya yarayan araç

• Ağzındaki iki cam borudan biri üflendiğinde ötekinden su fışkıran, laboratuvarlarda yıkama işlerinde kullanılan bir deney aracı

[isim]

• Fışkırma işi

[isim]

• Fışkırtılmak işi

[nesnesiz]

• Fışkırması sağlanmak