[sıfat]

• İyi nitelikte olmayan, kötü

  Rüşvet aslında fena şeydir fakat daha fenası rüşvet ayıplığını kaybetmişliktir. - Burhan Felek

• Üzücü

  Bu savaş yılları o kadar fena ve ağır felaketler öğretmişti ki... - Halide Edip Adıvar

• İstenilen ve gereken nitelikte olmayan (kimse)

  Fena bir öğrenci.

• Hoşa gitmeyen, rahatsız edici

  Fena günler yaşadığına inanmak için bin şahit lazım. - Refik Halit Karay

• Davranışları toplumun ahlak anlayışına uymayan

  Siz fena adamsınız, odanıza geldiğime bin kere pişman oldum. - Peyami Safa

[zarf]

• Çok

  Tenis oynarken bileğim burkuldu, berbat, fena acıyor. - Peyami Safa

Ata Sözleri ve Deyimler

• fena değil (veya sayılmaz)
• fena etmek
• fena gözle bakmak
• fena olmak
• fenasına gitmek
• fenaya çekmek
• fena yapmak
• fenaya sarmak

[isim]

[eskimiş]

• Ölümlülük

Ata Sözleri ve Deyimler

• fena bulmak

[isim]

• Kötülük, şer

  Bu alçaklar sana her fenalığı yapabilirler. - Aka Gündüz

Ata Sözleri ve Deyimler

• fenalık etmek
• fenalık geçirmek (veya gelmek veya çökmek)

[isim]

• Fenalaşmak işi

  Mebrure, Hatice'nin böyle birdenbire fenalaşmasından ürkerek ayağa kalktı. - Peyami Safa

[nesnesiz]

• Kötü bir duruma girmek

  İş fenalaştı.

• Hastanın durumu ağırlaşmak

• Ansızın bayılacak gibi olmak

  Kendisini tam Cemile'nin karşısında görünce fenalaştı. - Mithat Cemal Kuntay

[isim]

• Fenalaştırmak işi

[-i]

• Fenalaşmasına sebep olmak, fena duruma getirmek

[isim]

[din bilgisi]

• Allah'ın varlığı içinde yok olma