[sıfat]

[halk ağzında]

• Başkasının buyruk ve dileklerini yerine getiren, söz tutan, yumuşak başlı, itaatli, muti

[isim]

• Belli bir eğitim ile kazanılan, sistemli bilgi ve becerilere dayalı, insanlara yararlı mal üretmek, hizmet vermek ve karşılığında para kazanmak için yapılan, kuralları belirlenmiş iş

  Araya giren yıllar zarfında meslekten kopunca eski arkadaşlarıyla ünsiyeti de kopmuştu. - Osman Aysu

• Uğraş

[felsefe]

• Öğreti

[felsefe]

• Dizge

[eskimiş]

• Çığır, okul, ekol

  Edebî meslekler.

Ata Sözleri ve Deyimler

• mesleğinin eri (veya erbabı) olmak
• meslek edinmek

[sıfat]

• Mesleğe ilişkin, meslekle ilgili olan, mesleksel

[isim]

[halk ağzında]

• Besleme, hizmetçi, ahretlik

[sıfat]

• Mesleki

[isim]

• Aynı meslekten olanlardan her biri

  Avrupa'daki yeni tıp hareketlerini, bazı meslektaşlar gibi büsbütün ihmal etmiş değilimdir. - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• Mesleği olmayan, işsiz güçsüz (kimse)

[isim]

• Mesleksiz olma durumu

[isim]

• Meslektaş olma durumu