[isim]

[eskimiş]

• Üzüntü, kaygı, tasa

  Ötekilerin yüzünde onunki gibi esefle karışmamış, bambaşka bir öfke vardı. - Tarık Buğra

• Yerinme

Ata Sözleri ve Deyimler

• esef etmek
• esef olunmak

[sıfat]

• Üzüntülü, tasalı, kaygılı

  Cevat'ın yüreğinde esefli bir duygu başkaldırıyordu. - Cahit Uçuk

[zarf]

• Üzülerek söylüyorum ki, ne yazık ki, maatteessüf

  Hatta maalesef bu sevgide bir çocuk içliliği bile vardır. - Nazım Hikmet

[isim]

• Eseflenmek işi

[nesnesiz]

• Üzülmek

  Yüzüne bakanlar içten içe, bugün gene bir hâli var diye esefleniyordu. - Aka Gündüz

[isim]

[bitki bilimi]

• Akşamsefası