[isim]

• Birinin kötülüğünü isteyen, ondan nefret eden, ona zarar vermeye çalışan kimse, yağı, hasım, antagonist, dost karşıtı

  Ben ki dans salonlarına, barlara düşman bir adamımdır. - Sait Faik Abasıyanık

• Birbirleriyle savaşan devletler ve bu devletlerin asker, sivil bütün uyrukları

  Biz toprağımızdan düşmanı atmaya mecburuz. - Ruşen Eşref Ünaydın

• Aralarında birbirleriyle çatışmaya varacak ölçüde anlaşmazlık olan taraflar

  Dostumuza güvenmeyelim de düşmanımıza mı güvenelim? - Bedri Rahmi Eyuboğlu

[sıfat]

• Bir şeyin yaşamasına, barınmasına engel olan (güç, tutum vb.)

[mecaz]

• Bir şeyi büyük ölçüde kullanıp tüketen kimse

  Ekmek düşmanı.

[mecaz]

• Bazı şeylerden nefret eden, tiksinen kimse

  İçki düşmanı.

Ata Sözleri ve Deyimler

• düşman (veya düşmanı) kesilmek
• düşman başına
• düşman çatlatmak
• düşman düşmana gazel (veya Yasin) okumaz
• düşmanı denize dökmek
• düşmanın karınca ise de hor bakma
• düşman olmak

[isim]

• Düşmanca duygu veya davranış, yağılık, hasımlık, adavet, muhasamat, husumet, antagonizm

  Bu rahatsızlığını bana karşı düşmanlık biçiminde belli etti. - Ayla Kutlu

[sıfat]

• Düşman gibi, düşmana yakışır

  Peki ama bu öfke, bu sinir, ters bakışlar, düşmanca homurdanmalar neyin nesiydi? - Ayla Kutlu

[zarf]

• (düşma'nca) Düşman gibi, düşmana yakışır bir biçimde, düşmancasına

  Düşmanca davranmak.

[isim]

• Düşmanlaşmak işi

[nesnesiz]

• Düşman durumuna girmek