[sıfat]

• Bir şeye kendini aşırı vermiş olan, çok bağlı, âşıklı, tutkun

  Onlar kadar birbirine düşkün, birbirine uymuş bir çift daha ömrümde görmedim desem yeri vardır. - Halide Edip Adıvar

• Meraklı

  İnsan ise memnu olan şeye düşkündür. - Burhan Felek

• Geçim sıkıntısına düşmüş

  Eski arkadaşının düşkün bulunduğu hâlinden anlaşılıyordu. - Refik Halit Karay

• Yoksulluk sebebiyle mutluluk ve refahını yitirmiş

  Zavallı, arabasını satmış, düşkün bir hâldeydi. - Yahya Kemal Beyatlı

• Yaşlılık, hastalık vb. sebeplerle çalışma gücünü yitirmiş

  Artık şimdi öyle düşkün bir babayım ki / Yüreğim hun, sayhalarım boğuk boğuktur - Enis Behiç Koryürek

[mecaz]

• Değer ve onurunu yitirmiş

[mecaz]

• Kötü yola düşmüş, ahlaksız

  Emniyet memurları Beyoğlu'nun çalgılı bahçelerinden yüz yirmi düşkün kız derleyip toplamış. - Yusuf Ziya Ortaç

Ata Sözleri ve Deyimler

• ... düşkünü (olmak)
• düşkün olmak

[isim]

• Düşkün olma durumu, iptila

  Alçak gönüllü bir aydın. Hiç gösteriş düşkünlüğü yok. - Necati Cumalı

• Çoğu kez bünyeye bağlı sürekli ve aşırı güçsüzlük

• Rezillik, insana yakışmayan hayat biçimi

  Şerefiyle, askerce ölüvermiş olsaydı bu düşkünlüğü görmeyecekti. - Refik Halit Karay

• Paraca sıkıntıda olma, gözden düşme

  Fakat hanımlık kısa sürdü, devlet düşkünlüğü kolay değil. - Reşat Nuri Güntekin

[isim]

• Düşkünleşmek durumu

[nesnesiz]

• Düşkün duruma gelmek

[isim]

• Çalışma gücünden yoksun, kazancı olmayan yoksul kimselerin barındırıldığı toplumsal bir yardım kuruluşu, bakım yurdu, darülaceze