[sıfat]

• Adı olmayan, isimsiz

• Tanınmayan, bilinmeyen, isimsiz

  Babası silik, adsız bir berberken çocuk bütün akranlarını çekerek dükkânını canlandırdı. - Necati Cumalı

[isim]

[tarih]

• Türklerde, ailesinden ayrıldığı için artık onun adını taşımak, onun adıyla anılmak hakkını yitirmiş olan, bir yararlık gösterdiğinde ancak ad kazanabilen delikanlı, isimsiz

[isim]

• Yadsımak işi, yokumsama, inkâr

[mantık]

• Bir yargıdan onun karşıtı olan yargıya geçme, nefiy

[isim]

• Yadsınmak işi

  Yeniye varmak için eskinin hırpalanmasını, az çok yadsınmasını da anlarım. - Nurullah Ataç

[-i]

• Yaptığı bir işi, söylediği sözü veya tanık olduğu bir şeyi yapmadığını, bilmediğini söylemek, yaptığını saklamak, inkâr etmek

  Söylediklerini sonradan yadsımış, duyduğu güvensizliği ortaya koymuştur. - Selim İleri

• İlgili, bağlı bulunduğu bir şeye yabancı kalmak

  Değerlerimizden kopmadan, şanlı geçmişimizi yadsımadan bir orta yol aramalıyız. - İnci Aral

• Var olan bir şeyi yok saymak, yokumsamak

[nesnesiz]

• Yadsıma işi yapılmak

[isim]

• Adsız olma durumu, isimsizlik