[isim]

• Dolanarak giden, dönerek uzanan yolun kıvrıntısı

  Bu yolun dolambaçları çoktur.

[anatomi]

• İç kulak

[halk ağzında]

• Başlık

  Atımı bağladım darağacına / Perçemim dolaştı dolambacıma - Halk türküsü

[sıfat]

• Dolambacı olan

  Sedyeyle apartmanın dar, dolambaçlı merdivenlerinden çıkarmaya çalışıyorlar. - Memduh Şevket Esendal

[mecaz]

• İçinden zor çıkılır, çapraşık

  Müessesesinin epeyce karışık ve dolambaçlı işleri içinde bunalmış kalmış. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Dolambacı olmayan

[mecaz]

• Açık, doğrudan doğruya olan

  Dolambaçsız anlatım.