[isim]

• Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü

  Denizin dibinde oltanın ucu, etrafında izmaritler oynaşıyor. - Ahmet Ümit

• Taban

  Tencerenin dibi.

• Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı

  Erkeklerin hepsi duvar dibindeydiler şimdi. - Ayşe Kulin

• Kapalı bir yerin kapıya göre en uzak bölümü

  Karagöz perdesinin karşısına dizilmiş koltuklardan en diptekine oturdu. - Attila İlhan

[halk ağzında]

• Arka, kıç

  Hepsi de tavuğun dibinden sabah sabah çıkmış, taptazedir. - Ercüment Ekrem Talu

Ata Sözleri ve Deyimler

• dibe vurmak
• dibi görünmek
• dibi görünmeyen sudan geçme
• dibi kırmızı mumla (veya bal mumuyla) mı çağırdım
• dibine darı ekmek
• dibine kadar
• dibini boylamak
• dibini bulmak
• dibini kurcalamak (veya karıştırmak)
• dibini tutmak

[isim]

[eskimiş]

• Edebiyatla uğraşan, edebî eser veren kimse, yazar

  Pek az hoşlandıklarım muhabirler, ediplerdir. - Falih Rıfkı Atay

[sıfat]

• Dibi olan

[isim]

[eskimiş]

• Uslandırma, yola getirme, terbiye etme

Ata Sözleri ve Deyimler

• tedip etmek

[isim]

• Metin içinde geçen herhangi bir bilgi ile ilgili olarak sayfa altına, çalışmanın sonuna konulan açıklama veya kaynak bilgisi, haşiye

Ata Sözleri ve Deyimler

• dipnot düşmek

[isim]

[biyoloji]

• İki kromozom takımı taşıyan hücre veya organizma

[isim]

• Diplemek işi

[-i]

[halk ağzında]

• Bitkiyi kökünden sökmek

• İçilecek bir şeyi dibine kadar içmek

[isim]

• Bir kimseye herhangi bir okulu veya öğrenim programını başarıyla tamamladığını, bir derece veya unvanı kullanmaya hak kazandığını, bir iş, sanat veya meslek dalında çalışabilme yetkisi elde ettiğini belirtmek için bir öğretim kurumu tarafından düzenlenip verilen resmî belge, icazetname, şehadetname

  Çoğunlukla üniversite diploması alabilmek uğruna kendini paralayan bir gençlikle karşı karşıyayız. - Ahmet Cemal

[sıfat]

• Çok diri, çok canlı

  O gün çözer gibi olmuştu Kütahya çinilerindeki dipdiri renklerin gizini. - Necati Cumalı

[isim]

• Tüfek vb. silahların namlu gerisinde bulunan, atış sırasında silahın omza dayanmasını veya tabancanın elle kavranmasını sağlayan taban bölümü

  Canı çıkıncaya kadar dipçiklerle dövdüler. - Ömer Seyfettin

[isim]

[halk ağzında]

• Hapishane

  Meyrem'im Meyrem'im çakır Meyrem'im / Senin için dipdamları boylarım - Halk türküsü

[isim]

[hayvan bilimi]

• Pisi balığının küçüğü

[isim]

• Dış politikayla uğraşan ve ülkesini temsil etmekle görevlendirilen kimse

  Hem, bu çeşit amiyane işler diplomatın nesine? - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Teksir yapmak için kullanılan bir mumlu kâğıt türü

[mecaz]

• İlişkilerinde kurnaz, becerikli olan

[sıfat]

• Dibi olmayan

  Hepimizi bu dipsiz denizin enginlerinde mahvolmaya sürükledin, dediler. - Ahmet Kabaklı

Ata Sözleri ve Deyimler

• dipsiz kile, boş ambar