[isim]

[anatomi]

• Ağız boşluğunun tavanı

[-e]

[-i]

• Bir dileğin gerçekleşmesi amacıyla kutsal olduğuna inanılan bir güce niyette bulunmak, nezretmek

[mecaz]

• Kutsal saydığı bir şey uğruna kendini feda etmek üzere söz vermek

[mecaz]

• Bir şeyle yoğun olarak ilgilenmek

[mecaz]

• Ayırmak, tahsis etmek

  Nasılsa altındaki arabayı edinmişti, bütün sevme gücünü de bu arabaya adamıştı. - Adalet Ağaoğlu

[mecaz]

• İthaf etmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• ada bana, adayım sana
• adamak kolay, ödemek zordur
• adamakla mal tükenmez

[sıfat]

• Damağı olan

[sıfat]

[dil bilgisi]

• Boğumlanma noktası damakta bulunan (ses)

  Kişi kelimesindeki k damaksı bir sestir.

[sıfat]

[dil bilgisi]

• Damakla ilgili

[-i]

• Daha çok ürün almak veya düzgün bir biçim vermek amacıyla ağaç, asma vb.nin dallarını kesmek, kısaltmak

[mecaz]

• Bir şeyi eksiltmek, azaltmak

  Aylıkları budamak.

• Yeni filiz sürmesi için bir bitkinin dallarını kesmek

[spor]

• Güreşte rakibinin ayaklarını bir ayak oyunu veya vuruşu ile yerden kesmek

[sıfat]

• Damağı olmayan

[isim]

• Sivri uçlu balıkçı iğnesi

[mecaz]

• Tat alma duyusu zayıflamış olan veya bu duyuyu tamamen yitirmiş olan (kimse)

[nesnesiz]

• Titrek, parlak bir ışık saçmak, parıldamak

  Kızın yolunu beklerken karardıklarını, gölgelendiklerini, sonra kız gelince sevinçle ışıldadıklarını görmüştü. - Necati Cumalı

[-i]

[halk ağzında]

• Çifte koşulan hayvanı sürmek, dehlemek

[argo]

• Kovmak, defetmek

[nesnesiz]

• Madenî şeyler kuru ve gürültülü ses çıkarmak

[nesnesiz]

• Metal nesneler kuru bir ses çıkarmak, tıngıldamak

  İncecik ağlama sesleri rüzgâr vurdukça tıngırdayan tabakların seslerine karışıyordu. - Lâtife Tekin

[nesnesiz]

• Tıngırdamak

[-i]

• Birkaç şeyi birbirine geçirerek bağlamak

[mecaz]

• İçinden çıkılmayacak bir duruma getirmek, kördüğüm etmek

[nesnesiz]

• Öfkelenerek yüksek sesle bağırıp çağırmak, bangır bangır bağırmak

[nesnesiz]

• Yüksek sesle, bağıra bağıra konuşmak

  Dağ deyip dangırdama, dağın sahibi vardır.