[isim]

• Künk

[isim]

• Büzmek işi

[sıfat]

• Ağzı büzülerek kapatılan (kese, torba, çarşaf vb.)

  Öbürü dolgunca ve büzme çarşaflı. - Refik Halit Karay

[isim]

[eskimiş]

• XV. yüzyılda Fransa'da kullanılmaya başlanan, taşınabilir ateşli silah

  Fakat bu insanların çoğu, metrislerden açılan bir arkebüz yaylımıyla oracıkta yığılıverdiler. - İhsan Oktay Anar

[-i]

• Buruşturarak, sıkıştırarak veya kıvrım yaparak bir şeyin alanını ve hacmini küçültmek

• Kısmak

[sıfat]

• Toplanarak büzülmüş

[isim]

[halk ağzında]

• Anüs

Ata Sözleri ve Deyimler

• büzük ister

[isim]

• Büzülmek işi

  Ayağın bilhassa parmak nahiyeleri kangrenli uzuvlara has morumtırak bir büzülme arz ediyorlardı. - Haldun Taner

[isim]

[anatomi]

• Kasılarak vücuttaki herhangi bir deliği açan veya kapayan çember biçimindeki kasların genel adı

[nesnesiz]

• Büzme işi yapılmak

  Sağ gözünün kuyruğu çiçek bozuğundan hafifçe büzülmüştü. - Reşat Nuri Güntekin

[-e]

[mecaz]

• Korku, şaşkınlık, soğuk vb. etkenlerle bir kenara sinmek, bir kenara çekilmek

  Geniş hasırlı sofanın bir kenarına da biz büzülmüştük. - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• büzülüp oturmak (veya kalmak)

[isim]

• Dikişte kumaşın bir ucundan istenilen yere kadar geçirilen bir ipliğin çekilmesi ile oluşan, kumaşın bolluğunu azaltan sık, küçük kıvrım

  Büzgüleri gevşetti ve keseyi sağ eliyle altından tutarak... - Cahit Uçuk

[isim]

• Büzebilmek işi

[sıfat]

• Sağlam, güçlü ve iyi gelişmiş

  Otuz kadar çocuğun hepsi gürbüz ve mutludur. - Adalet Ağaoğlu

[-i]

• Büzme ihtimali veya imkânı bulunmak

• Büzmeye gücü yetmek

[isim]

• Büzdürmek işi

[isim]

[halk ağzında]

• Kafadar

[isim]

• Büzüşmek işi

[dil bilimi]

• Birleşik kelimelerin oluşturulmasında iki ayrı hecedeki ünlünün tek hecede toplanması, kontraksiyon: kahve altı > kahvaltı, ne için > niçin vb