[isim]

• Dönemeç

• Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar, büklük

• Ovada veya dere kıyısında çalı ve diken topluluğu

• Böğürtlen

[isim]

[anatomi]

• Oynak kemikleri arasındaki açıları daraltan kasların genel adı, açan karşıtı

[isim]

• Bükmek işi

• Bükülmüş kaytan veya iplik

[spor]

• Vücudun bir bölümünü yanındaki bölüm üzerine kıvırma, germe karşıtı

[isim]

• Türkiye'nin Karadeniz Bölgesi'nde yer alan illerinden biri

[-i]

• Sertçe çevirmek, kıvırmak

  Bu kez onu sürmeden olduğu yerde büküp altına aldı. - Salâh Birsel

[nesnesiz]

• Birkaç tel ipliği burarak sarmak

  İpek bükmek.

• Eğmek

  Olur der gibi başını büktü. Çelik halatı büktü.

• Katlamak

  Büktüğüm yeri kaybetmişim, nereye kadar geldiğimi bilmiyorum. - Sermet Muhtar Alus

• Döndürmek

Ata Sözleri ve Deyimler

• bükemediğin eli öp başına koy

[isim]

[dil bilgisi]

• Dil bilgisi görevleri ve yapı bakımından, kelime köklerinin başında, içinde veya sonunda türlü değişikliklerin olması, insiraf

[sıfat]

• Bükülmüş, eğilmiş olan

[isim]

• Bük

  Çukurova'nın çok yeri büklük, çok yeri bataklık. - Yaşar Kemal

[isim]

• Bükme işi

• Bir şeyin bükülmüş yeri, kat, kıvrım

  Cebine koyarken kâğıt yere düştü, bükümü açıldı. - Burhan Felek

• Bir kerede eğrilmiş iplik, yün miktarı

[isim]

• Kıvrım

  Yırtılmış atılmış o kâğıtlar ki hayatım / Her parçası, her büklümü üstünde adın var - Mithat Cemal Kuntay

[halk ağzında]

• Dönemeç, viraj

[kimya]

• Bor elementinin simgesi

[isim]

• Bükülmek işi

[isim]

• Bükünmek işi

[sıfat]

• Bükülmüş olan

[isim]

• Bükme işi

  Her büküşünde yaradan koyu, kalın bir kan tabakası kabarıyordu. - Refik Halit Karay