[isim]

• Delik açmaya yarayan delgiye takılı sarma, yivli, keskin, çelik alet

  Yeşil gözlerini iki burgu gibi gözlerime batırdı. - Halide Edip Adıvar

• Tıpa çekmeye yarayan, ucu sivri ve helis biçiminde demir alet, tirbuşon

• Yerin orta ve derin katmanlarına inebilmeyi sağlayan delici alet

[müzik]

• Telli sazlarda, telleri germeye yarayan mandal

[sıfat]

• Burgusu olan

• Burgulanmış olan

[isim]

• Burgulamak işi

[isim]

• Burgulanmak işi

[-i]

• Burgu ile delmek, delik açmak

  Etrafı morarmış gözlerinde garip bir azap, burgulayan, soran, bir türlü ölüme teslim olmayan bir azap vardı. - Halide Edip Adıvar

[nesnesiz]

• Burgulama işine konu olmak, burgu ile delinmek

[sıfat]

• Burgusu olmayan

• Burgulanmamış olan