İçinde Bini Bulunan Kelimeler

İçinde BİNİ olan 12 kelime bulunuyor. İçerisinde BİNİ geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Bini kelimesinin anlamı nedir? Bini ile başlayan kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

10 Harfli Kelimeler

BİNİVERMEK19

9 Harfli Kelimeler

BİNİVERME18, BİNİCİLİK14

8 Harfli Kelimeler

BİNİŞMEK14, BİNİLMEK11

7 Harfli Kelimeler

BİNİŞME13, BİNİNCİ12, BİNİLME10

6 Harfli Kelimeler

BİNİ11

5 Harfli Kelimeler

BİNİŞ10, BİNİT7

4 Harfli Kelimeler

BİNİ6

BİNİ

[isim]

[halk ağzında]

  • Binme işi

    Bu hayvan biniye gelmez.

  • Kapı, dolap vb. şeylerin, kanatları kapandığında kalan aralığı örtebilmek için bu kanatların kenarına çakılan çıta

BİNİT

[isim]

[eskimiş]

  • Binilecek taşıt veya hayvan

    Tavla tavla şahbaz atlarım sana binit olsun. - Dede Korkut

[isim]

[halk ağzında]

  • Hamur durumundaki ekmeklerin, fırına atılmadan önce içine konulduğu oyuk gözlü tahta

BİNİLME

[isim]

  • Binilmek işi

BİNİŞ

[isim]

  • Binme işi

    Bütün kabahat vapura biletsiz olarak binişimde ise bunun sebebini herkes çoktan öğrenmiş olmak lazım gelir. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

  • Üniversite öğretim üyelerinin giydikleri cübbe

[tarih]

  • Yüksek aşamalı bilginlerin ve yeniçeri subaylarının giydikleri cübbe

[eskimiş]

  • Atlı alay

[eskimiş]

  • Atlı alayda giyilen giysi

BİNİLMEK

[-e]

  • Binme işi yapılmak

    Uzun, tenteli, tek atlı muhacir arabalarına binilir. - Refik Halit Karay

BİNİCİ

[isim]

  • Ata binen kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

  • binicinin sağı solu olmaz

BİNİNCİ

[sıfat]

  • Bin sayısının sıra sıfatı, sırada dokuz yüz doksan dokuzuncudan sonra gelen

BİNİŞME

[isim]

  • Binişmek durumu

BİNİCİLİK

[isim]

  • Binici olma durumu

    Artık köy ağaları, çocuğun biniciliğini kahve tartışmalarının başlıca konuları arasına koydular. - Halide Edip Adıvar

  • Ata binilerek yapılan spor

BİNİŞMEK

[nesnesiz]

  • İki parçadan biri, öbürünün üstünde olmak
  • Kas kirişleri birbiri üstüne binmek
  • Kırık bir kemiğin iki parçası birbiri üstüne gelmek

BİNİVERME

[isim]

  • Binivermek işi

BİNİVERMEK

[-e]

  • Ansızın veya çabucak binmek