[sıfat]

• Bilinci olmayan, şuursuz

[ruh bilimi]

• Kendi etkinliğini eleştirmeli bir biçimde sezmeyen, şuursuz

[isim]

• Bilinçsiz olma durumu, şuursuzluk

  Cumhuriyet döneminde böyle bir bilinçsizliğin asla yaşanamayacağı konusunda görüş birliğine vardılar. - Erendiz Atasü

[ruh bilimi]

• Nesne, olay ve işlere karşı uyanık bulunmama durumu, şuursuzluk

[sıfat]

• Bilinçsize yakışır bir biçimde olan, şuursuzca

  Onun inadı bilinçsizceydi, benimkisi bilinçli. - Tarık Dursun K.

[zarf]

• (bilinçsi'zce) Bilinçsiz bir biçimde, şuursuzca

[isim]

• Bilinçsizleşmek işi, şuursuzlaşma

[nesnesiz]

• Bilincini yitirmek, bilinçsiz bir duruma gelmek, şuursuzlaşmak