[isim]

• İnsanın kendisini ve çevresini tanıma yeteneği, şuur

[mecaz]

• Temel bilgi, temel görüş

[ruh bilimi]

• Algı ve bilgilerin zihinde duru ve aydınlık olarak izlenme süreci, şuur

  Davranışlarını bir an önce bilincinin denetiminden kurtarmak için kadehleri birer dikişte boşaltmaya mı başladı? - Falih Rıfkı Atay

Ata Sözleri ve Deyimler

• bilincine varmak

[sıfat]

• Bilinci olan, şuurlu

• Kendi etkinliğinin farkında olan, şuurlu

  Fakat bu işi bilinçli olarak üstünkörü yapmış, yaraların tam kapanmamasına dikkat etmişti. - İhsan Oktay Anar

[isim]

• Bilinçli olma durumu, şuurluluk

  Töre anlayışları bu bilinçlilikleriyle pekişmiştir. - Necati Cumalı

[ruh bilimi]

• Nesne, olay ve edimlere uyanık bulunma durumu, şuurluluk

[isim]

[ruh bilimi]

• Bilinç dışı olmakla birlikte, dilendiğinde kapsamındakilerin bilince çağrılabildiği zihin bölgesi, şuuraltı, tahteşşuur

  Bilinçaltı bir baskı belki de ilk kez su üstüne çıkıyordu. - Çetin Altan

[isim]

• Bilinçlenmek işi, şuurlanma

  Haberleşme olanaklarının çoğalması, basının gelişmesi, bu bilinçlenmeyi hızlandırır. - Oktay Rifat

[nesnesiz]

• Bilinçli duruma gelmek, şuurlanmak

[sıfat]

• Bilinci olmayan, şuursuz

[ruh bilimi]

• Kendi etkinliğini eleştirmeli bir biçimde sezmeyen, şuursuz

[isim]

• Bilinçlenme işi, şuurlanış

[isim]

• Bilinçsiz olma durumu, şuursuzluk

  Cumhuriyet döneminde böyle bir bilinçsizliğin asla yaşanamayacağı konusunda görüş birliğine vardılar. - Erendiz Atasü

[ruh bilimi]

• Nesne, olay ve işlere karşı uyanık bulunmama durumu, şuursuzluk

[isim]

• Bilinçlendirmek işi, şuurlandırma

[-i]

• Bilinçli duruma getirmek, şuurlandırmak

[isim]

• Bilinçlenebilmek işi, şuurlanabilme

[sıfat]

• Bilinçsize yakışır bir biçimde olan, şuursuzca

  Onun inadı bilinçsizceydi, benimkisi bilinçli. - Tarık Dursun K.

[zarf]

• (bilinçsi'zce) Bilinçsiz bir biçimde, şuursuzca

[isim]

• Bilinçlendirme işi, şuurlandırış

[kimya]

• Bor elementinin simgesi