[sıfat]

• Yaşama veya iş görme isteğini yitirmiş

  Bir ara bezgin bakışlarımla karşılaşan Şeref, toparlanmak gereği duyuyor. - Ahmet Ümit

• Solgun, cansız

  Bir aralık başımı yukarı kaldırdım ve tavandan sarkan bezgin ışığa baktım. - Hamdullah Suphi Tanrıöver

[zarf]

• Yaşama veya iş görme isteğini yitirmiş bir biçimde

  Kafasındaki çalkantılar yüzünden kaşları bezgin çatıldı. - Lâtife Tekin

[isim]

• Bezgin olma durumu, usanç, yorgunluk

  Gider gitmez de teselli kabul etmez bir bezginliğe, üzüntüye düşmüştüm. - Refik Halit Karay

Ata Sözleri ve Deyimler

• bezginlik getirmek

[isim]

• Bezginleşmek işi

[nesnesiz]

• Bezgin duruma gelmek