[isim]

• Bağlamak işi

• Üç çift telli olan ve mızrapla çalınan bir saz

• Yapılarda duvarları birbirine bağlayan kiriş, putrel vb

[dil bilgisi]

• Ulama

[-e]

[-i]

• Bir şeyi bir yere veya bir şeye tutturmak

  Gemiyi iskeleye bağlamak.

• Düğümlemek

  İpi ipe bağlamak.

[-i]

• Yaraya ilaç koyup bezle sarmak

  Yarayı bağlamak.

[-i]

• Denk yapmak, paket yapmak

  Yatakları bağlamak. Eşyayı bağlamak.

• Anlaşma yapmak

  İşleri bugün sözleşmeye bağladı.

[-i]

• Uyulması zorunlu olmak

  Anayasa hükümleri, yasama, yürütme ve yargı organlarını, idare makamlarını, diğer kuruluş ve kişileri bağlayan temel hukuk kurallarıdır. - Anayasa

[-e]

[-i]

• Eklemek, bir araya getirmek, birleştirmek

• Başka bir işle uğraşamaz durumda olmak

  Bu iş beni bağladı.

[-i]

• Sona erdirmek, bitirmek, tamamlamak

[-i]

• Geçişi engellemek

  Bütün yolları bağlamışlar.

[-i]

• Birini söz veya yazı ile bağlamak, taahhüt etmek, angaje etmek

[-i]

• Büyü, muska vb.nin aracılığıyla birinin birtakım isteklerini veya yetkinliğini engellemek, yok etmek

[mecaz]

• Gönlünü kazanmak

  Bu davranışınız beni size bağladı.

[mecaz]

• Birinde bir şeye karşı ilgi, istek uyandırarak o şeye ilgi, yakınlık duymasını sağlamak

[mecaz]

• Bütün ilgisini bir yerde yoğunlaştırmak

  Kızım, ne yapsak da seni bu eve bağlayabilsek acaba? - Reşat Nuri Güntekin

[sıfat]

• Bağlamaya yarayan

  Bağlamalık ip.

[isim]

• Bağlama yapan veya satan kimse

• Bağlama çalan kimse

[isim]

• Bağlamacının yaptığı iş