[isim]

[tarih]

• Osmanlı Devleti'nde gümrük vergisi

  Sirkeci'de oh diye gözlerini açtı, şehrin ta göbeğinde bacını verdiği köprüyü yavaş yavaş geçti. - Ömer Seyfettin

• Zorla alınan para, haraç

  Galata'da baç alınan evler bir gece içinde istiklallerini ilan ederek en meşhur hamilerini kovmuşlardı. - Ömer Seyfettin

[isim]

• Tek parça deri veya uzun esnek bir değneğin ucuna sırım bağlanarak yapılmış vurma aracı

  Dünyanın en insafsız elleri sanki beni kırbaçlarla, sopalarla dövdüler. - Hüseyin Cahit Yalçın

[isim]

[halk ağzında]

• Erkek kümes hayvanlarının en iri ve yaşlı olanı

  Bir yıllanmış ağaca anaç derler, babaç demezler. - Burhan Felek

[isim]

• Çocukların atlama oyunu

[isim]

• Baç alan kimse

[sıfat]

[argo]

• Güçlü, gösterişli, iri yarı (kadın)

[isim]

• Oyunculardan birinin ebe olması ve saklanan arkadaşlarını bulması temeline dayanan bir çocuk oyunu

  Güneş ise afacan bir çocuk gibi bulutlarla saklambaç oynuyor, bir kaybolup bir gözüküyordu. - Ayşe Kulin

[isim]

• Kırbaçlamak işi

[isim]

• Dolanarak giden, dönerek uzanan yolun kıvrıntısı

  Bu yolun dolambaçları çoktur.

[anatomi]

• İç kulak

[halk ağzında]

• Başlık

  Atımı bağladım darağacına / Perçemim dolaştı dolambacıma - Halk türküsü

[isim]

• Kırbaçlanmak işi

[-i]

• Kırbaçla vurmak

[mecaz]

• Canlandırmak, destek vermek, harekete geçirmek

  Edebiyata gelince, yaşamla ilgili olan her şeye ilgimi kırbaçladı. - Necati Cumalı

[isim]

• Baççının yaptığı iş

[nesnesiz]

• Kırbaçla dövülmek

[sıfat]

• Dolambacı olan

  Sedyeyle apartmanın dar, dolambaçlı merdivenlerinden çıkarmaya çalışıyorlar. - Memduh Şevket Esendal

[mecaz]

• İçinden zor çıkılır, çapraşık

  Müessesesinin epeyce karışık ve dolambaçlı işleri içinde bunalmış kalmış. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[sıfat]

• Dolambacı olmayan

[mecaz]

• Açık, doğrudan doğruya olan

  Dolambaçsız anlatım.