[isim]

• Zehirleme

[nesnesiz]

• Hayvan yere yatıp yuvarlanmak

[isim]

• Ağır olma durumu

  Taşın ağırlığı.

  Yükün ağırlığı.

• Terazilerde tartma işi yapılırken bir kefeye konulan nesne

• Değerlendirmelerde herhangi bir konu veya evreye, olağanın üzerinde ve belli oranda tanınan değer

• Sıkıcı, bunaltıcı, iç karartıcı durum

  Havanın ağırlığı.

• Uykudayken gelen ve insana boğulur gibi bir duygu veren durum

• Yük, külfet

  Bütün ailenin ağırlığı omuzlarındadır.

• Takı

  Kadın bütün ağırlığını takıp düğüne gitti.

• Sorumluluk

  Bu işin ağırlığını tek başıma yüklendim.

• Etki, baskı, güçlük

• Dikkati ve önemi bir şey üzerinde yoğunlaştırmak

  Şimdi bütün ağırlığı reklama vermeli. - Attila İlhan

[halk ağzında]

• Çeyizini düzmek için damadın geline verdiği para, kalın (II)

[mecaz]

• Sıkıntı

[mecaz]

• Ağırbaşlılık

  Çocuğa yıllar geçtikçe bir ağırlık geldi.

[mecaz]

• Değerli olma durumu

  Hediyenin ağırlığı.

[mecaz]

• Uyuşukluk ve gevşeklik durumu

  Beynime bir ağırlık peyda olmuştu. - Aka Gündüz

[askerlik]

• Orduda bir birliğin cephane, yiyecek ve eşya yükleri

  Akşama doğru, ağırlığın başında bezgin neferlere iş gördürmeye uğraşıyordum. - Falih Rıfkı Atay

[fizik]

• Yer çekiminin, bir cismin molekülleri üzerindeki etkisinin oluşturduğu bileşke, gravite

[spor]

• Güreş, boks, halter, judo vb. spor dallarında, sporcuların kilolarına göre girdikleri kategori

Ata Sözleri ve Deyimler

• ağırlığınca altın etmek (veya değmek)
• ağırlığını (ortaya) koymak
• ağırlığı olmak
• ağırlık basmak (veya çökmek)
• ağırlık olmak

[sıfat]

• Ağıtla ilgili, ağıt özelliği taşıyan

[sıfat]

• Kâğıdı olan

  Kâğıtlı şeker.

[sıfat]

• Kâğıdı andıran, kâğıda benzeyen, kâğıt gibi, kâğıdımsı

[isim]

[bitki bilimi]

• Kışın yapraklarını döken, sarı çiçekli ve çalı görünüşünde bir bitki, sifin, zifin (Rhododendron luteun)

[isim]

• Sağılmak işi

[isim]

• Yün veya iplik eğrilen iği ağırlaştırmak için alt ucuna geçirilen yarım küre biçiminde, ortası delik ağaç veya kemik parça

• Teker biçiminde yassı nesne, kurs (I)

  Kandil ağırşağı. Emzik ağırşağı. Diz ağırşağı.

[isim]

• Bir nesneyi başka bir nesne ile uyarlı kılan bağ

[biyoloji]

• Organizmanın değişik yapı, özellik ve olaylarında görülen karşılıklı ilgi, bağlılık, korelasyon

[jeoloji]

• İki ayrı veri grubu arasında bulunan ilişki derecesinin ölçümü, deneştirme, korelasyon

[felsefe]

• İki veya daha fazla değişken arasındaki bağıntı

[felsefe]

• Görelik

[matematik]

• İki veya daha çok nitelik arasında matematik işlemleri yardımı ile kurulan bağlılık veya eşitlik

  Bir dairenin `r` yarı çapı ile alanı arasında şöyle bir bağıntı vardır: S=? x r².

[isim]

• Bağırmak işi

  Beni durdurmak için bağırmaya başladı. - Elif Şafak

[isim]

• Bağırırken çıkarılan sesin adı

[sıfat]

• Sözleşme ile bağlanmış olan

[isim]

[halk ağzında]

• Çalkar

[isim]

• Dağıtmak işi, tevzi

  Çok geceler gözlerimi ovalaya ovalaya uykumu dağıtmaya çalışır, kendimi güç tutarak verilen işleri yapmaya uğraşırdım. - Etem İzzet Benice