[sıfat]

• Saygısız, çekinmesi olmayan

  O ilk gönderdiği laubali ve kaba haberi yumuşatmış. - Samiha Ayverdi

• Senli benli, teklifsiz

  Gelenlerden biri gülerek laubali bir tavırla ona yaklaştı. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

• Davranışları ölçülü, olgun olmayan, ciddiyetsiz

[zarf]

• Aşırı samimi bir biçimde, teklifsizce

Ata Sözleri ve Deyimler

• laubali olmak

[isim]

• Laubali olma durumu, ciddiyetsizlik

  Eski ihmal ve laubaliliğe mukabil şimdi bilakis büyük bir alaka gösteriliyor. - Asaf Halet Çelebi

[sıfat]

• Laubaliye yakın

  Memur biraz daha laubalice suallerle genç kızı oyalamaya çalıştı. - Peyami Safa

[zarf]

• (la:uba:li'ce) Laubali bir biçimde

[zarf]

[eskimiş]

• Saygısızca

[isim]

• Laubalileşmek işi

[nesnesiz]

• Laubali davranışta bulunmak