[sıfat]

• Utanması, sıkılması olmayan, yılışık, yüzsüz (kimse)

  Arsız ve aptal mahalle çocuğu rolüne çıkmıştı. - Bedri Rahmi Eyuboğlu

• Açgözlü davranan (kimse)

[mecaz]

• Kolayca üreyebilen (bitki)

Ata Sözleri ve Deyimler

• arsızın yüzüne tükürmüşler, "yağmur yağıyor" demiş

[sıfat]

• Kârı olmayan, kazançsız

[sıfat]

• Karı olmayan

[sıfat]

• Kararı olmayan

  Kararsız adam.

• Karar vermekte güçlük çeken, duruksun, tereddütlü, bikarar, mütereddit

  Çalı kuşu gibi daldan dala konan kararsız bir çocuktu. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

• Dengesiz

  Kararsız hava.

[sıfat]

• Kenarı olmayan

[sıfat]

• Tekrarı olmayan, yinelemesiz

[isim]

• Arsız olanın durumu veya arsıza yakışacak davranış, yılışıklık, sırnaşıklık

  Üçünü birden almak arsızlığına kalkma. Pay edelim. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

• arsızlık etmek

[sıfat]

• Astarı olmayan

[sıfat]

• Tutarlı olmayan, aralarında çelişki bulunan, insicamsız

  Tutarsız her olayı, her davranışı alaturkadır diyerek Doğu'ya yükledik. - Necati Cumalı

[sıfat]

• Ayarı yapılmamış, ayarı bozuk, düzensiz

• Belli bir ayarda olmayan (altın veya gümüş)

[mecaz]

• Davranışları ölçüsüz

  Ayarsız insan.

[sıfat]

• Çaresiz, çıkar yolu olmayan

  İnsan kurtuluşsuz, çaresiz, umarsız bir yaratık mıdır? - Selim İleri

[zarf]

• Çaresiz bir biçimde, çıkar yolu olmaksızın

  Bir yalıya yaslanıp Sait için umarsız gözyaşları dökmeye vakit bulalım. - Salâh Birsel

[sıfat]

• Car (II) giymemiş olan

[isim]

• Kârsız olma durumu

[isim]

• Karsız olma durumu

[sıfat]

• Yarar sağlamayan, yararı olmayan, işe yaramayan, yarayışsız, faydasız, nafile, avantajsız

[zarf]

• Arsız gibi, arsıza yakışan bir biçimde, arsızcasına

  Fakat bu tavrını bir parça arsızca buluyordu. - Tarık Buğra

[sıfat]

• Uygun davranışta bulunmayan, uyumlu görünmeyen (kimse)