[isim]

• Eskilik

[tarih]

• İlk Çağ

[isim]

[kimya]

• Birbirine çok yakın kimyasal özellikler gösteren, atom numarası 57-71 arasında olan, seyrek bulunan elementlerin genel adı

[isim]

• Sığırın iki kürek kemiği arasından ve pirzolalık yerinden çıkartılan, kemiğinden sıyrılmış et dilimi

[isim]

[madencilik]

• Güçlükle tutuşan, koku, duman çıkarmadan büyük bir ısı vererek yanan bir taş kömürü türü

[sıfat]

[kimya]

• Alkalik

[isim]

[bitki bilimi]

• Tadı güzel ve besleyici bir tür mantar, keçi mantarı (Agaricus campestris)

[sıfat]

[argo]

• Çok ağır

  Yapabilse, bir an evvel kurtulmak isterdi bu kantarlı külfetten. - Elif Şafak

Ata Sözleri ve Deyimler

• kantarlıyı savurmak

[isim]

• Azılı atları zapt etmek için dillerini bastıracak biçimde yapılmış demir araç

  Gururu okşanılan bir erkek ise ağzına kantarma geçirilmiş bir küheylan kadar âcizdir, elinizde esirdir. - Hüseyin Cahit Yalçın

[isim]

[bitki bilimi]

• Kızılkantarongillerden, hekimlikte kullanılan, sarı çiçekli, acı köklü, küçük bir bitki (Gentiana lutea)

• Birleşikgillerden, sarı, mavi, kırmızı çiçekli türleri bulunan otsu bir bitki (Centaurea)

[isim]

[jeoloji]

• Doğal bakır sülfürü

[isim]

• Gösterişi seven, varlıklı kimse

  Şimdi herkes bizi harp, zafer ganimetlerine boğulmuş kalantorlar sanıyor. - Aka Gündüz

[isim]

[felsefe]

• Çatışkı

[sıfat]

• Danteli olan, tenteneli

[sıfat]

[eskimiş]

• Görkemli, şatafatlı

  Salih Paşa'ya, uğrayacağı iskelelerde mutantan istikballer yapılması hakkında talimat verilmişti. - Atatürk

[sıfat]

• İçinde mantar bulunan, içine mantar konulmuş olan

  Mantarlı omleti yedikten sonra uykudan bayılıyorduk. - Refik Halit Karay

• Mantarı olan

  Mantarlı şişe. Mantarlı ayakkabı.

• Mantar hastalığına yakalanmış

  Arabalarda, manda sırtında, insan omzunda, kel, kör, uyuz, egzamalı, mantarlı, cüzzamlıya kadar bir köylü kafilesi tam bu zamanda gelir. - Sait Faik Abasıyanık