[sıfat]

[halk ağzında]

• Cılız, zayıf, hastalıklı

• Birine gönül vermiş, tutkun, vurgun

[sıfat]

• Kısa zamanda çevredeki insan, hayvan veya bitkilerin büyük bir bölümüne bulaşan, müstevli

  Salgın hastalık.

[isim]

[tıp]

• Bir hastalığın veya başka bir durumun yaygınlaşması ve birçok kimseye birden bulaşması, epidemi

  Tifo salgını. Kumar salgını.

[isim]

[mecaz]

• Belli bir hareketin, davranışın, sözün toplumda yaygınlaşması

[isim]

• Bir şeyin bir yere girip her yanı kaplaması, istila

  Çekirge salgını.

[isim]

[eskimiş]

• Gereğinde herkesten para veya mal olarak toplanan geçici vergi

[sıfat]

• Çevresinde olup bitenleri fark edemeyecek kadar düşünceye dalan

  Kendi kendine mırıldanır gibiydi, dalgındı. - Tarık Buğra

• Dikkatini belirli bir konu üstünde toplayamayan

[zarf]

• Kendinden geçmiş bir durumda

  Bir süre susuyor, sonra dalgın konuşuyor. - Ahmet Ümit

[isim]

[halk ağzında]

• Serap

[isim]

[halk ağzında]

• Sıcak veya soğuktan gelişemeyerek cılız kalan ekin

• Uzun zaman bakır kapta kalan tadı bozulmuş yemek, çalık

[sıfat]

• Kötürüm, inmeli, sakat

[isim]

• Dalgın olma durumu

  Kendisine bir dalgınlık ve unutkanlık gelmiş. - Peyami Safa

• Dalgınca davranış

  Hamal benim dalgınlığımdan istifade ederek birdenbire bir kedi gibi fırladı ve koşmaya başladı. - Kemal Bilbaşar

• Derin uyku durumu

Ata Sözleri ve Deyimler

• dalgınlığına gelmek
• dalgınlığına getirmek

[zarf]

• Dalgın bir biçimde, dalgın olarak

[isim]

[eskimiş]

• Salgın toplayan kimse

[isim]

• Salgınlaşmak işi

[nesnesiz]

• Salgın durumuna gelmek

[isim]

• Dalgınlaşmak işi

[nesnesiz]

• Dalgın duruma gelmek

  Masadakiler eğlenirlerken vali dalgınlaşmıştı, pek dinlemiyordu konuşulanları. - Ayşe Kulin

[isim]

• Dalgınlaştırmak işi

[-i]

• Dalgın duruma getirmek

  Harap mezarlığın öyle bir hâli vardır ki insanı ister istemez mahzun eder, dalgınlaştırır. - Memduh Şevket Esendal

[isim]

• Dalgınlaşabilmek işi