İçinde Alem Bulunan Kelimeler

İçinde ALEM olan 26 kelime bulunuyor. İçerisinde ALEM geçen kelimeler ve kelime anlamları.

Ayrıca, "Alem kelimesinin anlamı nedir? Alem ile başlayan kelimeler. Alem ile biten kelimeler." içeriklerine bakabilirsiniz.

15 Harfli Kelimeler

BUKALEMUNGİLLER24, BUKALEMUNLAŞMAK24

14 Harfli Kelimeler

BUKALEMUNLAŞMA23

12 Harfli Kelimeler

BUKALEMUNLUK18

11 Harfli Kelimeler

CEFFELKALEM27, BACAKKALEMİ17, KALEMKARLIK13

10 Harfli Kelimeler

ALLAHUALEM16, KALEMTIRAŞ15, İBRETİALEM13

9 Harfli Kelimeler

DEVRİALEM18, HARCIALEM18, ALEMŞÜMUL17, BUKALEMUN14, ALEMCİLİK13, ÇALAKALEM13

8 Harfli Kelimeler

KALEMŞOR13, MÜKALEME12, KALEMBEK11, KALEMKAR9, KALEMLİK9

7 Harfli Kelimeler

ALEMDAR10, KALEMİS9

6 Harfli Kelimeler

ALEMCİ10

5 Harfli Kelimeler

KALEM6

4 Harfli Kelimeler

ALEM5

ÂLEM (Kelime Kökeni: Arapça ʿālem)

[isim]

[gök bilimi]

  • Evren
  • Dünya, cihan

    İnsan âlemde, hayal ettiği müddetçe yaşar. - Yahya Kemal Beyatlı

  • Aynı konu ile ilgili kimseler
  • Bu kimselerin uğraşlarının bütünü

    Geçen kışın tiyatro, cambazhane âlemlerini uzun uzun tasvir ediyordu. - Osman Cemal Kaygılı

  • Belli bir grupraki canlıların bütünü

    Hayvanlar âlemi.

  • Durum ve şartlar

    Evlilik âlemi.

[zamir]

  • Herkes, başkaları

    Bu yaptığından dolayı âleme rezil oldun.

  • Ortam, çevre

    Fakat onun Türk ve Müslüman dostları hep alafranga ve zengin bir âlemde yaşarlardı. - Halide Edip Adıvar

  • Kendine özgü birçok niteliği bulunan şey
  • Farklı davranış içinde bulunan kimse

[mecaz]

  • Eğlence

    O gün evde iki gün önceki araba âlemlerini düşünüyordu. - Osman Cemal Kaygılı

Ata Sözleri ve Deyimler

  • âleme verir talkını (veya telkini), kendi yutar salkımı
  • âlemin ağzı torba değil ki büzesin
  • âlemi var mı?
  • âlem yapmak

Birleşik Kelimeler: bir âlem, cümle âlem, devriâlem, dış âlem, dünya âlem, el âlem, harcıâlem, ibretiâlem, içki âlemi, kibarlar âlemi, masal âlemi, oturak âlemi, rakı âlemi

[isim]

  • Bayrak
  • Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süs, ayça

[mecaz]

  • Simge

Ata Sözleri ve Deyimler

  • alem olmak

KALEM (Kelime Kökeni: Arapça ḳalem)

[isim]

  • Yazma, çizme vb. işlerde kullanılan çeşitli biçimlerde araç

    Kâğıt, kalem, mürekkep, hepsi masanın üstündedir. - Falih Rıfkı Atay

  • Resmî kuruluşlarda yazı işlerinin görüldüğü yer

    Kalemindeki odacıya aylığını kırdırırmış. - Sermet Muhtar Alus

  • Yontma işlerinde kullanılan ucu sivri veya keskin araç

    Taşçı kalemi.

    Oymacı kalemi.

  • Çeşit, tür

    Üç kalem erzak.

    Beş kalem ilaç.

[mecaz]

  • Bazı deyimlerde yazı

    Kaleme almak.

[mecaz]

  • Yazar

    Peyami Safa, edebiyatımızın usta kalemlerindendir.

Ata Sözleri ve Deyimler

  • kalem açmak
  • kalem çekmek
  • kaleme (veya kaleme kâğıda) sarılmak
  • kaleme almak
  • kaleme gelmek
  • kaleminden çıkmak
  • kaleminden kan damlamak
  • kalemine dolamak
  • kalemi olmak
  • kalemiyle yaşamak (veya geçinmek)
  • kalem kırmak
  • kalem oynatmak

Birleşik Kelimeler: kalem açacağı, kalem aşısı, kalem beyi, kalem efendisi, kalem erbabı, kalem işi, kalem kalem, kalem kaşlı, kalem kavgası, kalem kömürü, kalem kulaklı, kalem kutusu, kalem parmaklı, kalem pil, kalem sahibi, kalem savaşçısı, kalem şuarası, kalemtıraş, bir kalem, ceffelkalem, çalakalem, dolma kalem, kamış kalem, kara kalem, kömür kalem, kurşun kalem, pastel kalem, özel kalem, sabit kalem, tükenmez kalem, bacakkalemi, boya kalemi, çamur kalemi, çelik kalemi, divan kalemi, dudak kalemi, faz kalemi, harcama kalemi, heykelci kalemi, kalafat kalemi, kontrol kalemi, kopya kalemi

KALEMKÂR (Kelime Kökeni: Arapça ḳalem + Farsça -kār)

[isim]

[eskimiş]

  • Tavan ve duvarlara kabartma gibi görünen resimler yapan sanatçı

KALEMLİK

[isim]

  • Kalem kutusu

    Önümde kalemimi oturttuğum mermer kalemlik var. - Burhan Felek

KALEMİS (Kelime Kökeni: Rumca)

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Bir tür misk faresi (Civet tictis)

ALEMDAR (Kelime Kökeni: Arapça ʿalem + Farsça -dār)

[isim]

  • Bayrağı veya sancağı taşıyan kimse

[mecaz]

  • Önder

ALEMCİ

[isim]

  • Camilerin kubbelerine, minarelerine alem yapan veya takan kimse

[isim]

[mecaz]

  • Eğlenceyi seven, her fırsatta eğlenen kimse

KALEMBEK (Kelime Kökeni: (Hint Denizi'ndeki bir adanın adından))

[isim]

[bitki bilimi]

  • Bir cins kokulu sandal ağacı, yalancı öd ağacı
  • Bir cins mısır

MÜKÂLEME (Kelime Kökeni: Arapça mukāleme)

[isim]

[eskimiş]

  • Karşılıklı konuşma

KALEMKÂRLIK

[isim]

  • Kalemkâr olma durumu
  • Kalemkârın işi

İBRETİÂLEM (Kelime Kökeni: Arapça ʿibret + ʿālem)

[isim]

[eskimiş]

  • Başkalarına örnek olan şey

ÂLEMCİLİK

[isim]

  • Âlemci olma durumu

[isim]

  • Alemcinin yaptığı iş

ÇALAKALEM

[zarf]

  • Gelişigüzel, durmadan yazarak

    Delegasyonumuz aleyhine çalakalem bir polemiğe girişmiş bulunuyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

KALEMŞOR (Kelime Kökeni: Arapça ḳalem + Farsça -şor)

[isim]

[alay yollu]

  • Kalem savaşçısı

BUKALEMUN (Kelime Kökeni: Arapça buḳalemūn)

[isim]

[hayvan bilimi]

  • Bukalemungillerden, 20-30 santimetre boyunda, renk değiştirmesiyle ünlü bir tür sürüngen, kaya keleri (Chamaeleo chamaeleon)

[mecaz]

  • Davranışını, görüşünü çıkarına göre değiştiren kimse

Ata Sözleri ve Deyimler

  • bukalemun gibi renkten renge girmek
©2025 kelimelen.com