[isim]

• Akışmak işi

[dil bilimi]

• Bir sıraya gelen ses, hece veya kelimelerin birbirleriyle uyuşarak kulağa hoş ve dile kolay gelen bir bütün oluşturması

[nesnesiz]

• Karşılıklı akmak

[mecaz]

• Her yönden gelip gitmek

  Sessiz, hayatın durgun akıştığı bir arka sokak. - Selim İleri

[isim]

• Kakışmak işi

  Bir itişme, bir kakışma, bir yanındakine çelme vurup öne geçme yarışıdır gidiyordu. - Yakup Kadri Karaosmanoğlu

[isim]

• Takışmak işi

  Kendi yüzünden anayla oğlun takışmasını istemiyordu. - Orhan Kemal

[nesnesiz]

[-le]

• Dürtüşmek, itişmek

[-i]

[-le]

• Birbirine takılmak

• Anlaşmazlığa düşmek, kavgaya tutuşmak, ağız kavgası yapmak

[sıfat]

• Akışma özelliği olan

[isim]

• Bakışmak işi

  İlk korku, çekingenlik anları geçtikten sonra artsız arasız bakışmaya başladılar. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

[isim]

• Yakışmak işi

[nesnesiz]

[-le]

• İki veya daha çok kimse birbirine bakmak

  Ev halkı birbirlerine bakışıyorlar, söyleyecek söz bulamıyorlar. - Sermet Muhtar Alus

• Kaçamak ve gizli olarak birbirine bakmak

  Eniştemle mürebbiyenin birbirine nasıl bakıştıklarına hiç dikkat ettin mi? - Hüseyin Rahmi Gürpınar

[nesnesiz]

• Güzel durmak, iyi gitmek, yaraşmak, uygun gelmek

  Önden yandan nasıl durduğunu, yakışıp yakışmadığını gözden geçirecek. - Memduh Şevket Esendal

[-e]

• Uygun olmak, iyi karşılanmak, münasip olmak

  Öyle şey küçüklerin ağzına yakışmaz. - Burhan Felek

[sıfat]

[fizik]

• Dış etkenlerin tesiriyle akışmazlığı değişmeyen, durağan

[isim]

• Çakışmak işi

[-le]

• Birbirine geçip kenetlenmek, takılmak

[nesnesiz]

• Aynı zaman dilimine denk gelmek

  İki sınıfın dersleri çakıştı.

[nesnesiz]

[halk ağzında]

• Söz yarışı etmek

  Saz şairleri çakışıyor.

[matematik]

• Doğru, açı, yüzey vb. geometrik biçimler üst üste konulduklarında birbirini bütünüyle örterek eşit olmak

[isim]

[askerlik]

• Ateşkes