[sıfat]

• Yayvan ve dolgun (yüz)

  Şarap kızılı vurmuş ablak yüzüyle öfkeli girdi içeri. - Orhan Kemal

[isim]

[eskimiş]

• Hamur, merhem, boya vb. şeyleri ezip karıştırarak yoğurmak için kullanılan ve bir ucu ele alınacak biçimde saplı, öbür ucu yassı olan alet

• Aşure kazanlarını karıştırmakta kullanılan, uzun saplı ve yayvan uçlu tahta kepçe

[isim]

[eskimiş]

• Tablacı

• Büyük konaklarda mutfaktan yemek tablalarını götürüp getiren görevli

[isim]

• Ablak olma durumu

[sıfat]

• Ablak gibi