[isim]

• Uzaklık ve karanlık sebebiyle kim veya ne olduğu seçilemeyen, belli belirsiz, koyu renkli biçim, silüet

  Az sonra dört atlının karaltısını seçtiler. - Nezihe Araz

• Hafif karanlık

• Leke

[sıfat]

• Tarağı olan

• Başında tarak bulunan (kuş veya kadın)

• Yol yol nakışlı

  Taraklı kumaş.

• Tarağı geniş olan (ayak)

[isim]

• Sakarya iline bağlı ilçelerden biri

[isim]

• Söz, laf

  Birdenbire kesildi halkın lakırtıları / Korku içinde durdu tavla şakırtıları - Enis Behiç Koryürek

[mecaz]

• Boş söz, dedikodu, laf

  Lakırtıdır o, aldırma!

Ata Sözleri ve Deyimler

• lakırtı ağzından dökülmek
• lakırtı çıkarmak
• lakırtı etmek
• lakırtısı ağzında kalmak
• lakırtısı mı olur?
• lakırtısını etmek
• lakırtı taşımak
• lakırtıya boğmak
• lakırtıya tutmak
• lakırtı yetiştirmek
• lakırtıyı ağzına tıkamak
• lakırtıyı ezip büzmek
• lakırtıyı kesmek

[isim]

• Dar gibi görünme veya olma

[isim]

[halk ağzında]

• Arkalık

[isim]

• Tarak yapan veya satan kimse

• Taraklama işi yapan kimse

[isim]

• Atçının yaptığı iş

[sıfat]

• Çıra olarak kullanılmaya elverişli (ağaç, tahta)

[isim]

• Çıra konulan yer

  Çıralık yanınca Koca Osman onu öylece gördü, yüzüne ters ters, alaylı baktı. - Yaşar Kemal

[isim]

• Boşaltım ile vücuttan dışarı çıkan madde, ıtrah maddesi

[isim]

• Çakıl taşı vb. kımıldatıldığında çıkan ses

[sıfat]

• Ayağına çarık giymiş

[sıfat]

• Çatkısı olan

  Kızının bu hâlini gören başı çatkılı bir dolmacı bacı hemen oraya koştu. - Osman Cemal Kaygılı

[isim]

• Bezdirici bir biçimde söylenme, dırdır

  Başın dinç, gönlün rahat. Karı dırıltısı, çocuk gürültüsü yok. - Necati Cumalı

• Çekişme, atışma

  Her gün ana oğul arasında dırıltı eksik değildi. - Hüseyin Rahmi Gürpınar

Ata Sözleri ve Deyimler

• dırıltı çıkarmak (veya etmek)

[isim]

• Bir kalıttan yasalar gereğince yararlanan kimse, mirasçı, vâris

[sıfat]

• Tıkacı olan, tıkaçlanmış