[isim]

[eskimiş]

• Domuz

[mecaz]

• Genellikle hoşa giden bir davranış veya durum için şaka yollu söylenen bir söz

  Dilber'de bir kurum, bir eda. Bir de güzelleşti hınzır. - Sait Faik Abasıyanık

[sıfat]

• Yaramaz, haylaz

[sıfat]

[mecaz]

• Katı yürekli, kötü düşünen, gaddar

  Hortlasın mezarında öyleyse, hınzır herif, dedi. - İsmail Hakkı Baltacıoğlu

[sıfat]

[mecaz]

• Kurnaz, içten pazarlıklı olan

[isim]

• Hınzır olma durumu

[mecaz]

• Muziplik

  Babaevinden kaçan bir kız hınzırlığıyla kat görevlisiyle karşılaşmadan asansöre ulaştım. - Tomris Uyar

Ata Sözleri ve Deyimler

• hınzırlık etmek

[zarf]

• Hınzır bir biçimde, kurnazca, hınzırcasına

[isim]

• Hınzırlaşmak işi

[nesnesiz]

• Hınzır gibi davranmak