[isim]

• Yanan şeylerden artakalan toz madde

  Ocağın külleri üstünde duran tenceredeki fasulyeyi bitirdiler. - Memduh Şevket Esendal

Ata Sözleri ve Deyimler

• kül bağlamak
• kül etmek
• kül gibi
• kül olmak
• kül ufak olmak
• külünü savurmak
• kül yemek (veya yutmak)

[isim]

[eskimiş]

• Bütün, tüm

  Bir asırdan beri şiirimizi bir kül olarak göz önüne getirince bu misal canlanmaz mı? - Yahya Kemal Beyatlı

[isim]

[eskimiş]

• Boyacılıkta kullanılan Hint zamkı

[isim]

• Şarap

  Karşıyaka'da İzmir'in gülü / Seyran ediyor elinde mülü - Halk türküsü

[isim]

• Ev, dükkân, arazi vb. taşınmaz mal

• Vakıf olmayıp doğrudan doğruya birinin malı olan yer veya yapı

[eskimiş]

• Devletin egemenliği altında bulunan toprakların bütünü, ülke

  Adalet mülkün temelidir.

[isim]

• Amaç edinilen, ulaşılmak istenen şey, ideal

  Millî birlik duygusunu mütemadiyen ve her türlü vasıta ve tedbirlerle besleyerek geliştirmek millî ülkümüzdür. - Atatürk

• İnsanı duyular dünyasının üstüne yükselten ve hiçbir zaman tam olarak gerçekleştirilemeyecek olan, yalnızca erişilmesi istenen amaç olarak kalan kılavuz ilke, mefkûre, ideal, vizyon

  Bu yarının dünyasını, insanlığını düzenleyecek ülkünün sahipleri! - Halide Edip Adıvar

[felsefe]

• Gerçekte olmayıp yalnız düşüncede tasarım biçiminde var olan, yalnızca düşünce ile kavranabilen şey, ideal

[sıfat]

• İçinde veya üzerinde kül bulunan

[isim]

[halk ağzında]

• Boğaz

• Gırtlak

Ata Sözleri ve Deyimler

• ümüğüne sarılmak (veya basmak)
• ümüğünü sıkmak

[isim]

• Çöplük

• Sigara külü silkelenen ve sigara söndürülen kap, tabla, kül tablası, sigara tablası

• Banyo, kalorifer kazanıyla ve sobada küllerin döküldüğü yer veya kap

[isim]

• Yargı

  Hükmü doğru ve pek de yerinde olamazdı. - Falih Rıfkı Atay

• Egemenlik, hâkimiyet

• Değer, aynı veya benzer nitelik

  Kocabaş Kazasker, gerçekten Sultan Mahmut'un göz bebeği hükmündeymiş. - Reşat Nuri Güntekin

• Önem, geçerlilik

  Bu işin ne hükmü var?

• Karar

Ata Sözleri ve Deyimler

• hükme varmak
• hükmü geçmek (veya hüküm yürütmek)
• hükmünde olmak
• hükmünü icra etmek
• hükmü olmamak
• hükmü parasına geçmek
• hüküm giymek
• hüküm sürmek
• hüküm vermek
• hüküm yemek

[sıfat]

[hukuk]

• Ceza hükmü verilmiş, hüküm giymiş, mahkûm

[isim]

• Hükümlü olma durumu, mahkûmluk, mahkûmiyet